Een beschuitje voor oom Frits
Het is nog vroeg als oom Frits aanschuift aan de ontbijttafel van het hotel. Keurend kijkt hij langs de etenswaren die op grote draaischijven zijn uitgestald, pakt een bordje en begint de meest bekoorlijke lekkernijen op zijn bord te laden. De vorige keer dat hij voor zijn werk naar een weekend vol vergaderingen was gestuurd was hij te traag geweest, en waren de beschuiten al weggegeten voor hij had kunnen toegrijpen. Dat moet deze keer uiteraard tot elke prijs worden voorkomen. Achtereenvolgens kiest hij een lekker croissantje, een hard broodje, krentenbolletje en natuurlijk uit de beschuitbus ook een beschuitje. Op een tweede bordje legt hij de belegsoorten waarmee hij dat alles wenst aan te kleden, bij elkaar een aardige berg. De baas betaalt, dat scheelt.
Een boomlange ober loopt met een schaal met eieren naar het buffet en werpt een wat misprijzende blik op ooms etensplannen, twijfelt even, maar besluit toch om er heel klantvriendelijk niets van te zeggen.
Vergenoegd valt oom Frits op zijn bordjes aan. Heerlijk om zo ongestoord te genieten. Geen tante Coby die hinderlijke thema's als dieet, lichaamsbeweging, calorieën en dergelijke ter tafel kon brengen, al weet hij best dat ze daarmee allemaal de spijker op de kop zou slaan. Voor één keertje, dat moet toch kunnen?
