Nooit kan ik eens blij voor een ander zijn, altijd steekt de jaloezie op. Soms geloof ik dat het een ziekte is. Een virus, wat ik maar niet meer kwijt raak. Het is erg hoor. Ik lijd echt. En wat nog erger is, niemand gelooft me, niemand begrijpt me. Rijp voor de psychiater, noemen ze me, ik hoor het wel al negeer ik de aantijgingen. Ze doen pijn. Echt pijn.
Overal om me heen zie ik dat mensen het beter hebben. Een mooiere auto, een groter huis, een vrouw die begripvoller is, een betere baan, een hoger salaris, gehoorzamere kinderen en wat nog het meest steekt, groener gras.
Ik wil dat ook. Alles. Al wat anderen hebben wil ik ook. Het is geen hebberigheid, het is jaloezie.
En wat ergerlijk is, de standjes van mijn vrouw. Zo hypocriet. Ze verwijt me dagelijks dat ik niet tevreden ben met wat ik heb, terwijl zij daar ook naar acteert. Anders, maar niet minder erg, nee, erger zelfs. Ik neig meer naar het materiële, zij naar het fysieke, lichamelijke en ja, zelfs seksuele. Haar begerige blikken, haar honger naar anderen, haar geflirt, ze denkt dat ik het niet zie, dat ik het niet merk, dat ik dom ben.
Ik heb haar ermee geconfronteerd.
'Waarom kijk je zo begerig naar die man?'
'Dat doe ik helemaal niet.'
'Waarom ben je met me getrouwd, als je het zo slecht bij me hebt?'
'Hè, wat? Waar heb je het over?'
'Denk je soms dat ik gek ben? Dat ik mijn ogen in mijn achterzak heb? Denk je dat? Ik ben geen idioot. Die man zag het ook. Hij vangt je signalen op. Je hebt wat met hem hè? Geef het maar toe. Ik zie hem kijken naar je, met net zo'n honger in zijn ogen.'
'Nou ja zeg, je ziet spoken.'
Ze kan er niet tegen dat ik haar doorheb. Ze ontkent. Blijft maar ontkennen. Blijft me maar verwijten dat ik haar nog eens tot het uiterste drijf.
Nooit kan ze me begrijpen.
Met mijn ogen kleed ik de vrouw van mijn dromen uit. O had ik haar maar. Ik ben jaloers op mijn eigen dromen, die vrouw, dat zou de perfecte vrouw voor mij zijn.
Heel anders dan mijn eigen vrouw, die zegt me dat mijn jaloezie evenwijdig loopt aan afgunst.
Stiekem kan ik zelfs jaloers zijn op gezonde jaloezie. Je weet wel, dat je jaloers op iets of iemand, terwijl je het die ander ook gunt, maar ik lijd helaas aan ziekelijke jaloezie.
