Knoflook, geschiedenis van een kruid
Zowat 50 jaar geleden. Ik was voor het eerst op vakantie in de Franse Cevennen. Een godvergeten plaatsje Rochessadoule. In een arbeidershuisje op een ruige helling met verwilderde druivelaars, tamme kastanjes en druïdische eiken, leefden we twee weken in een echte herboristensfeer. De eigenares Monica was een Hollandse, zeer religieuze maar wel vrijgevochten kruidenvrouw die via Jeruzalem, Cote d'Azur, een kasteel in de Ardêche uiteindelijk hier terecht was gekomen. Ze verhuurde een deel van het huisje aan geestverwanten, die ze, in mijn geval, uitverkoos aan de hand van hun handschrift.
Tijdens een dagtrip naar de Camargue, kreeg ik de eerste symptomen van een griepaanval. Moe en koortsig kwam ik 's avonds 'thuis' bij Monica. Ons kruidenvrouwtje brouwde snel een ruige soep met wel 25 teentjes look, soep die ik gulzig naar binnen werkte. 's Nachts sliep ik zeer onrustig, begon zwaar te zweten en te hallucineren, maar... 's morgens leek ik als herboren. Geen griep meer en mijn lichaam en geest leek wel licht als lucht. Voor het eerst bleek de natuurgeneeskundige theorie over de zuiveringskracht van knoflook bij infecties op mij van toepassing.
Was dit alles te danken aan de kracht van knoflook? Of aan de magische sfeer in Monica's huisje ? Of aan gaten in mijn geheugen ? Wat er ook van zei, het blijft voor mij een bijzondere herinnering.
Duizenden jaren knoflook
Mijn eigen kleine geschiedenis over en met knoflook voegt zich bij de duizenden jaren oude geschiedenis van miljoenen mensen voor mij. En begint voor zover wij weten bij de Egyptenaren waar knoflook in grote hoeveelheden verbruikt werd tijdens de bouw van de piramides.
