Laatst kwam ik een foto van mijn zus en mij tegen op de wip in de speeltuin. Mijn mams staat naast mij ik had blijkbaar nog wat hulp nodig. Ja en dan komen bepaalde herinneringen naar boven natuurlijk.
In de jaren 50 mijn kindertijd dus. Gingen wij logeren bij opa en oma (ouders vader) in Ede. In de grote vakantie waren mijn zus en ik daar vaak zes weken. Vanuit Amersfoort op de fiets erheen onder begeleiding van mijn paps want we moesten daar natuurlijk wel een fiets hebben. Mijn opa en oma hadden twee winkels sigaren en kruidenier. Als de winkelbel ging keek mijn opa of zijn deur open ging anders werd oma geroepen. In de sigaren winkel mocht ik weleens naar de klant gaan om te helpen. Geweldig. Van oma mocht ik geen klanten helpen wel mocht ik kilo’s suiker afwegen en netjes de zak dichtvouwen. Dat moest op een speciale manier en blijkbaar kon ik dat wel want mijn zus mocht het niet doen. Heerlijk vond ik dat altijd. Ze hadden ook een hele grote achtertuin vol met fruitbomen en langs het pad stonden allemaal bramen, klapbessen en rode bessen struiken. Dus als die rijp waren liep ik er altijd van te snoepen en die moest ik ook vaak plukken voor mijn oma. Ging er graag heen had er ook veel vriendinnetjes. Denk met plezier terug aan die tijd. De zus van mijn vader, die heel lang ongetrouwd is gebleven, woonde nog thuis en kon heel mooi pianospelen. Dan stonden mijn zus en ik ernaast te zingen en onze topfavoriet was……..af en toe gaan pa en moe met ons naar de speeltuin toe!! Ik kon zelf ook wat op de pianospelen waar ik toen super trots op was “de radetski mars” inmiddels weet ik dat dat wel heel simpel was. Maar goed ze lieten mij in de waan dat dat wel heel knap was.
Leuk geschreven, helemaal in de sfeer van die tijd. Herkenbaar ook, mijn vader leerde mij hetzelfde riedeltje en ik heb het vroeger mijn zoon weer geleerd. Wat een fijne herinneringen heb je aan je opa en oma en aan de vakanties bij hen!
Een heerlijk verhaal uit de oude doos met goede herinneringen. Ik herken veel ook wat de fruitbomen en bramen betreft. Ik vraag mij af of de kinderen van nu later ook zo terugdenken aan het logeren bij opa oma tante of oom Het lijkt me allemaal een beetje uit en toch anders geworden nu gaat waarschijnlijk het mobieltje of the game console mee
wakeupkitty mijn kleinkinderen hebben absoluut andere herinneringen. De 2 jongsten hebben sinds 2 jaar een mobiel toen waren ze 11. Dus er is nog gewoon veel gespeeld bij mij.
Zit te genieten van je blog en dacht ineens aan mijn simpele waan..ook op het orgel de mars haahahahaahahah heerlijk
Hier wordt het liedje ook nog vaak gezongen. Doen we de bewoners altijd een plezier mee.