Mutta et tee sitä rahasta!
Marjolein
5 years ago
Je hebt helemaal gelijk! Tuurlijk 'gaat het niet om het geld', maar als dat betekent dat het jouw geld is dat steeds maar UIT je portemonee moet lopen, wordt het wel anders. Je hoeft er niet aan te verdienen, nee, dat is zo, maar je mag wel wat ondersteuning... Show moreJe hebt helemaal gelijk! Tuurlijk 'gaat het niet om het geld', maar als dat betekent dat het jouw geld is dat steeds maar UIT je portemonee moet lopen, wordt het wel anders. Je hoeft er niet aan te verdienen, nee, dat is zo, maar je mag wel wat ondersteuning krijgen. En idd, dat jou niks gevraagd wordt is heel raar. Misschien ben jij wel helemaal niet geschikt of is jouw plek helemaal niet veilig. Krijgt het kind er nog een trauma bij. Raar hoor. Maar dit is typisch ambtenaren. Ik heb het gehad met een leerplichtambtenaar. Ze geven je het idee dat jij de allereerste bent die met bepaalde vragen komt terwijl het toch echt hún dagelijkse werk is. Dat heb ik ook een keer gezegd. Toen kwam meneer twee weken later met een lumineus idee, namelijk hetgeen dat ik twee weken ervoor geopperd had. Vond ie niet leuk. Nooit meer iets over gehoord, de man was kort daarna ziek/burn out ofzo. Sterkte ermee! Ik hoop dat het met het kind in kwestie goed gaat?!
Yvonne
5 years ago
Absurde gang van zaken. Ik kan me voorstellen dat dit je kwaad maakt. Zou ik ook zijn. En ook de vanzelfsprekendheid, dat je dit allemaal zelf zou moeten kunnen bekostigen. En dan zo'n dooddoener als zeggen dat je het niet om het geld mag doen. Om razend van te worden. Een bijdrage aan de onkosten is niet meer dan redelijk!
Hans van Gemert
5 years ago
Vreemde gang van zaken. Je zou verwachten dat in dit soort situaties de financiële zaken ook meteen worden geregeld, dat is toch voor alle partijen (en zeker voor de 'opvangende partij') van groot belang.
LWAlmanak
5 years ago
Jeetje wat een verhaal en hoe herkenbaar! Ik zal mij er niet verder over uitweiden, maar wij hebben, met een parttime inkomen en een wao, een kind van anderhalf toedertijd opgevangen. Veel ellende van wat jij schrijft hebben wij ook ondergaan en ik was het... Show moreJeetje wat een verhaal en hoe herkenbaar! Ik zal mij er niet verder over uitweiden, maar wij hebben, met een parttime inkomen en een wao, een kind van anderhalf toedertijd opgevangen. Veel ellende van wat jij schrijft hebben wij ook ondergaan en ik was het zo zat dat het ten koste ging van ons gezin, dat ik uiteindelijk bureau jeugdzorg bij ons in de gemeente heb gebeld dat ik een kind had gevonden. Uiteindelijk heb ik dat kindje ook daar gebracht en die waren o zo boos... Op de ouders, op de gemeente, op de jeugdzorg in de gemeente waar dit kind vandaan kwam. Maar ja, voor ons was de maat vol en we hebben heel wat geld in dit kindje gestoken, maar dat kon niet langer. Dus jeugdzorg zat uiteindelijk met een probleem, kind stond daar smiddags om vijf uur en moeder zat in de psychiatrie... Niet mijn pakkie aan zeg maar, maar het deed ons wel ontzetten pijn. Nu jaren later hebben we gehoord dat het kereltje aardig ontspoord is, 15 jaar en zich moet verantwoorden bij de rechtbank wegens een geweldsdelict! Heel triest! Ik hoop dat ze het bij jou snel gaan regelen en anders misschien even een lichtje opsteken bij de rechtswinkel?
