Valentijn op intensive care
Een routine-controle, meer was het niet.
Jaarlijkse check-up van een sportman die toch wel de middelbare leeftijd bereikt had.
Een 15-tal uren sport per week. Gezonde voeding. Geen overmatig drinkgedrag en geen roker.
En toch… De fietsproef zorgde voor wat onrust bij de cardioloog.
Toch iets abnormaals te zien op het cardiogram.
Voor de zekerheid toch even de aders controleren op vernauwingen.
En ja hoor, daar waren ze : drie vernauwingen.
Zelfs geen kleintjes. Duidelijk te zien.
Eentje van 90% zelfs.
Een stent is geen blijvende oplossing. Zeker niet op die leeftijd. Want dat hart moet nog een tijdje mee.
Het verdict : een overbrugging. Gelukkig maar één, die een omweg rond de drie dichtslibbende stukjes op de kransslagaders kan maken.
Maar het is toch even schrikken. Het is toch een ingrijpende operatie.
Er wordt een hartchirurg bijgehaald die het via een kijkoperatie wil proberen.
Dat maakt het minder ingrijpend.
Dan moet het borstbeen niet open.
Enkel een paar kleine incisies.
Wat de medische wetenschap toch al niet kan.
Update : Valentijn op intensive care - een vreemde wending...