Dit is het vervolg op het fictieve verhaal ‘Misbruik in de speeltuin’. In dit tweede deel zien we hoe de politie op zoek gaat naar de dader en of ze hem vinden.
De clou van het verhaal is: Wees altijd alert op wat zich in je omgeving afspeelt! Je wilt toch niet dat het jouw kind overkomt…?!
Dit vervolgverhaal past in de schrijfuitdaging van Hans van Gemert van deze maand. Het speelt zich dan ook af in de nabijheid van de speeltuin.
Huiszoeking bij de verdachte
Er is een zeer lugubere vondst gedaan: een deel van een bovenbeen. Daarom zet de politie de omgeving van het huis af. Verder sporenonderzoek is een logische vervolgstap.
Van Niels A. is voorlopig nog geen spoor. Maar Jan en Jos kijken van een afstandje toe hoe Snuf door de achtertuin rondloopt.
Ze zijn er dan ook getuige van, als ergens in de tuin een vuilniszak wordt opgegraven. Als de rechercheur de zak opent, verstart zijn blik. Hij doet een greep uit de zak en haalt er iets uit. Het is een deel van een arm, met de elleboog.
De rechercheur merkt op, dat de zak vermoedelijk het in kleine stukjes gesneden lichaam van een van de slachtoffers bevat. De vuilniszak wordt onmiddellijk naar het bureau gebracht voor nader onderzoek.
Jos en Jan zijn blij, dat Jochem in elk geval niet zo versneden is als deze persoon. Al blijft het natuurlijk triest dat hun vriendje niet meer leeft.Politie bij Jochems ouders thuis
“Het lichaam van Jochem is onderzocht op sporen,” zegt oom agent. Hij brengt verslag uit aan de ouders van Jochem. Jan en Jos en hun ouders zijn (op verzoek van Jochems ouders) bij het gesprek aanwezig.
“Voor zover wij kunnen nagaan, is hij helaas door iemand verkracht. Dit is een ernstig zedendelict, zoals we dat in gerechtelijke bewoordingen zeggen. Zeker in combinatie met het doden van het slachtoffer.
Gelukkig weten we dankzij de beschrijving van zijn vriendjes nagenoeg zeker wie de dader is. Die noemde zich Noah, maar heet feitelijk Niels A. Als zodanig wordt hij al van meerdere zedendelicten verdacht.
In zijn tuin hebben we een afschuwwekkende vondst gedaan. Een vuilniszak vol lichaamsdelen. Het lichaam van een meisje van vermoedelijk een jaar of 17 is in kleine stukjes gesneden en in de tuin begraven.
Als we deze Niels A. te pakken krijgen, is dit alles voldoende om hem lange tijd achter de tralies te laten plaatsnemen. Maar zover is het helaas nog niet. De zoektocht is nog in volle gang. We houden u op de hoogte van de ontwikkelingen.”
Terug naar de speeltuin
Een paar dagen later wandelen Jan en Jos met hun ouders en de ouders van Jochem naar de speeltuin. Terug naar de plaats waar de nachtmerrie begon. Terug naar de plek, waar ze Jochem het laatst zagen.
Vandaag ervaren ze dit als een onheilspellende plek. Zelfs de bomen geven de spanning weer. De lichtval is anders dan anders. Ze missen de vrolijkheid van Jochem. Ze missen het ongerepte van de natuur. Hun leven is voorgoed veranderd. Zouden de wortels van het geluk diep genoeg zijn om hun leven waardevol te maken?
Het klimrek en de glijbaan zien er somber uit. Jos en Jan willen hier het liefst direct weer weg. Maar soms kan dat niet. Soms moet een mens gewoon ergens zijn. Al is het maar om dat ene onverwachte essentiële moment mee te maken.
Ineens ziet Jan het. Op de schommel zit niemand minder dan Noah. Hij stoot Jos aan en die knikt. Ze besluiten terug te lopen en eenmaal uit het zicht de politie te bellen. Zo gezegd, zo gedaan…
Oom agent ter plaatse, bij de speeltuin
Vanzelfsprekend gaan bij de politie opnieuw direct alle alarmbellen rinkelen. Oom agent is op zijn motor al in de buurt, dus vrijwel direct ter plaatse.
Hij spreekt de jongen op de schommel aan, die wonderlijk genoeg niet vlucht. De jongen barst direct in tranen uit. Hij beweert spijt te hebben. Maar ja, wat kopen Jan en Jos daarvoor?
Met de arrestatie van Niels A. komt voor diens slachtoffers - en dat blijken er al met al toch een stuk of tien te zijn - een periode van rouwverwerking. Maar ook van: “Hoe kijk je naar de moordenaar en misbruiker in jouw omgeving?”.
Niels A. als verdachte voor de rechter
Niels A. als verdachte voor de rechter
Op het politiebureau wordt Niels A. geconfronteerd met het gevonden bovenbeen. Om te beginnen mag - lees: moet - hij daarover een verklaring geven.
Hij beweert dat zijn klasgenote, de 18-jarige Donna, hem had uitgedaagd. Op haar eigen verzoek heeft hij haar lichaam in stukken gesneden. Zij wilde graag dood, omdat zij continu gepest werd.
Een paar weken later voor de rechtbank herhaalt hij dit. Volgens hem zou ook Jochem hem gevraagd hebben mee te gaan het bos in. En ook hij zou gevraagd hebben hem een seksuele ervaring te geven. Iets waar Niels diep van binnen graag aan voldeed; dat wel…
Aan het eind van de rechtszitting spreekt de rechter zijn oordeel uit. Niels A. wordt schuldig bevonden aan 9 zedendelicten in de afgelopen 1,5 jaar. Daarbij verloren drie slachtoffers het leven; vermoord door Niels. Gelet op alle omstandigheden wordt de strafmaat gesteld op 15 jaar cel, waarvan 3 voorwaardelijk, plus tbs.
Andere verhalen van Flying Eagle
Andere verhalen van Flying Eagle
Andere verhalen van de hand van Flying Eagle zijn te vinden in de Collectie Verhalen.
Wil je meer lezen over maatschappelijke onderwerpen, dan vind je dat in de Collectie Cultuur, Maatschappij, Politiek.
De 'grote bosfoto' is gemaakt door een vakkundig (natuur)fotografe, Jolanda Vlastuin.
