Suzan is sitting next to me, concentration on her face. She counts the hectometer posts in the roadside, names the numbers that are recorded on it. She's looking at the lines on the road surface. Is there exactly the same space between the white stripes? Are they the same tall? She's watching the road signs, meticulously keeps track of the odometer.

“Mom, you're allowed in here eighty, not eighty-two. Number ninety-five, thirty point one.”

“Honey, can you stop counting, please?”

'Are we gonna be on time? It's almost a quarter to six. Number ninety-seven, thirty point three.”

“We're on schedule, count in your head, Suzan, so I can't keep my mind from the road. You don't want me to take the wrong turn, do you?” Immediately I clamp my jaws together, but evil has already happened.

Loading full article...

Ik zag het je bijna doen!
@Encaustichris Ik deed het ook bijna🤣 Dit verhaal heb ik voorgelezen op een voorleeslunch, was heel spannend, toen het uit was hebben we lekker gegeten
More replies (1)
Orde moet er zijn...
Mee eens, maar dan wel tot bepaalde hoogte@Hans van Gemert
Was het een hectometerpaal of een hectisch- meterpaal? Ik kan het mij voorstellen, deze situatie.
@peerke70 het neigde inderdaad naar hectisch, maar zonder hectiek is er ook geen lol aan in 'fantasiewereld' 😁
Fictie met een kern van waarheid? Bij jou weet je het maar nooit.
Beter voorkomen dan... Show more
Ja, die ervaring heb ik ook, Patsy, bedankt voor je uitgebreide reactie. Hoe oud is jouw zoon inmiddels? Ik ben ook constant bezig met alles voor te bereiden, mijn improvisatietalent wordt ook vaak uitdagend op de proef gesteld. Soms is dat wel heel erg... Show more
Ik zou er doodnerveus van worden. :(
Kalm maar, Soberana, het is slechts fictie (ik heb niet eens een rijbewijs)
Dochter staat voorop maar veiligheid ook...
De veiligheid van dochter staat voorop, in alle opzichten, Ingrid, dank je voor je reactie