Gekruisde werelden

Vervolg op

Waar zit je toch altijd aan de denken?

Tach keek op. Sik3 zat achter het stuur. Ze stonden geparkeerd aan de haven, putje nacht, met zicht op het water.

Hij gaf haar de fles aan, en ze nam een grote slok alvorens te antwoorden.

"Levi" zei ze.

"Aaaaah de katho. Vertel eens, hoe ver staat het met jullie?"

"Het is anders, hij heeft m'n ouders gevraagd of ie verkering met me mocht."

Sik3 proestte, zich verslikkend in een teug vodka.

"Herhaal dat nog eens"

"Je hebt me wel gehoord, hij heeft m'n ouders gevraagd of ie verkering met me mocht. Het is niet zo dat ze ja hebben gezegd, maar neen zeiden ze ook niet, eerder dat het mijn beslissing was, geloof ik..."

"Ze hebben ten minste meer verstand dan hij dan."

"Wees niet zo gemeen, hij is gewoon.. hoffelijk."

"Hoffelijk? Luister meid, iedereen wilt iets van iemand. Anders blijven ze er niet rondhangen. Ik ben gewoon een enorme emotionele masochist die zelf niet graag drama aantrekt dus ik hang rond jou. Jij hebt nood aan aandacht dus jij hangt aan iedereen die je dit wil geven, en even de waarheid onder ogen zien, de meeste mannen willen simpelweg seks. En dat is de makkelijke soort."

"Wel hij dus niet, hij gelooft niet in voorhuwelijkse seks."

Een volgende slok wordt uitgeproest. "Nu maak ik me dus wel zorgen, dus wanneer trouw je? Deze week nog of de week nadien?"

"Ben je gek geworden? Daar staat mijn hoofd toch helemaal niet naar? Elders gaan wonen graag, maar me verbinden gewoon voor de seks? Nee, en volgens mij wilt Levi dat trouwens ook niet."

"Ik denk dat je je dan moet gaan afvragen wat ie wel wil van je?"

"Liefde misschien? Het gevoel dat iemand van je houdt dat geen familie van je is?"

"Hou je van hem dan?"

"Ach zwijg toch man"

"Dacht ik al. Jij houdt van aandacht, maar niet van jezelf. Dan kan je ook niet van een ander houden."

Sik3's nachtfilosofie. Het stak haar altijd een beetje. Omdat ze soms wel heel erg bang was dat hij het niet een klein beetje, maar dan wel zo goed als helemaal bij het rechte eind zou kunnen hebben.

In elk geval kon ze toch leren van iemand te houden?

Ze moest terwijl trouwens echt wel eens werk beginnen maken van het vinden van een deftige job.

De horecazaak had haar al een tijdje niet meer gebeld om in te springen.

En haar levensstijl was dan wel niet duur, ze vroeg liever haar ouders niet om geld, omdat ze ook liever geen uitleg gaf over waar het heen ging.

Ze deelden de rest van de fles, en hij bracht haar thuis.

Ze klom richting haar kamer, en zette de computer nog even aan om de website van de vdab nog eens door te neuzen.

Misschien moest ze eens verder kijken dan Oostende. Wat was er nog allemaal haalbaar?

Brugge? Zeker, met de trein.

En eigenlijk, ze wist dat ze met een uurtje op de bus perfect tot aan Levi's huis kon raken, dus alles op die baan kon ook.

Hadden we dus Oostende en Brugge, maar ook Oudenburg, Gistel, Eernegem, Ichtegem, Torhout,...

Keuze te over.

Ze selecteerde al deze gemeentes en begon met het schrijven van sollicitatiebrieven naar ongeveer elk bedrijf die in deze gemeentes een vacature open had staan.

Een neen had ze, een ja kon ze krijgen.

Enkele dagen later kreeg ze een brief in de bus, van een bloemisterij in Eernegem.

Om enkele proefdagen te komen draaien op interimbasis.

Het was de eerste die had geantwoord, en meteen ook best een leuke, dus ze nam haar telefoon en contacteerde de zaakvoerder om af te spreken wanneer ze zou kunnen beginnen. Eerstvolgende maandag zou ze kunnen starten, klein bedrijf, familiebedrijf eigenlijk maar de dochter was de stad uitgetrokken dus nu was er wat extra hulp nodig.

Het vak zou haar daar ter plaatse wel worden aangeleerd, want bloemenbinden en stukken maken had ze nooit eerder gedaan, maar ze keek er wel naar uit eindelijk iets te mogen doen die niet op z'n minst half op bedrog was gebaseerd.

Ook lag het net voor Levi zijn woonplaats. Dus ze kon dan na het werk rustig nog eens langsspringen om wat tijd samen door te brengen.

Ze belde Levi ook met het nieuws. Hij was razend enthousiast. Soms leek het wel alsof ie al een hele toekomst voor zijn ogen had, waar zij nog niet eens wist wat haar morgen te wachten stond.

Het weekend erop gingen ze samen naar een kermis, met afsluiter in een tea room met koffie en taart, om de start van de nieuwe job te vieren. Tijdens het naar huis rijden, kreeg ze ineens telefoon. Sik3. "Is het goed als ik even opneem?" vroeg ze. "Ja tuurlijk, ik rij toch, jij niet? Dus jij kan gewoon bellen." antwoordde Levi. Ze nam op en Sik3 begon meteen met "Aaaaah je leeft nog, waar zit je? Ik heb dorst!" Ze kon niet anders dan even in lachen uitbarsten. Levi keek even argwanend naar haar - "Een vriend" antwoordde ze hem zijn mentaal duidelijke vraag. "Hij vraagt om ergens iets te gaan drinken."

"Lijkt me gezellig" zei Levi. "Waar? Ik ga met je mee, kan je me voorstellen. Ik ben best benieuwd eens iemand uit je kennissenkring te ontmoeten."

Die man bleef haar verrassen. Ze mengde normaal geen kringen. Het was maar heel zelden gebeurd dat iemand waar ze nauw in contact mee stond, een ander had ontmoet waar ze evengoed nauw mee in contact stond.

"Jullie zijn met de auto?" vroeg Sik3 door de telefoon, hij had natuurlijk gehoord wat Levi had geantwoord.

"Ja" antwoordde ze.

"Er is een grote parking, naast de Bluebell's in het stad. Ik hou er een plaatsje vrij voor jullie."

Ze keek even naar Levi. "De Bluebell's, weet je dat zijn?" vroeg ze.

"Ik ken helemaal geen enkel café, en al zeker niet in Oostende" antwoordde hij, "maar ik ben er zeker van dat je me de weg wel kunt tonen."

"We zien je binnen een half uurtje aan de Bluebell's" zei ze nog tegen Sik3.

"Tot straks."

Eens opgehangen, keek Levi haar indringend aan.

"Dat was een man he?"

"Ja, dat was Sik3, nuja Bastiaan, maar hij gebruikt liever zijn chatnaam."

"Je kent hem ook van de chat?"

"Ja, het standaard stadskanaal."

"Je hebt me nooit verteld of je zelf nog maagd bent."

"Je hebt het me nooit gevraagd, en met Sik3 is er alvast nooit wat gebeurd, hij is eerder een soort grote broer."

"Ik vraag het je nu."

"Het antwoord is nee, en ik denk niet dat je een ander antwoord had verwacht."

"Dat is ook wel waar, natuurlijk."

"Laten we gewoon iets gaan drinken, Sik3 wacht op ons in de Bluebell's."

"Vind je iets missen aan een relatie zonder seks?"

Dit was niet de conversatie waar ze op zat te wachten.

"Wat heeft seks uiteindelijk met een relatie te maken? Dit is mijn eerste relatie trouwens."

"Waar heeft het dan wel mee te maken?"

"Goh, lust? Primaire behoeftes aan volwassen willen voelen - waar het trouwens niet bij helpt. Doen wat er van je verwacht wordt? Dergelijke dingen."

"Wat met monogamie?"

"Ik ga niet gaan neuken met een ander gewoon omdat ik in een relatie zit met iemand die liever nog wilt wachten als dat is wat je bedoelt" beet ze hem toe.

Hij schrok even van die reactie maar leek er best tevreden mee.

Een half uurtje later kwamen ze aan in de Bluebell's.

Ze bestelde een biertje voor zichzelf, Levi nam een chocomelk. Hij moest nog rijden, en zetten zich aan het tafeltje bij Sik3 en alweer een nieuwe vriendin.

Sik3 rechtte zich en schudde Levi de hand.

"Avond" zei ie, "blij je eens te ontmoeten. Tach zwijgt niet over je." en hij knipoogde naar Tach.

"Alleen maar goeie dingen, hoop ik" antwoordde Levi met een glimlach.

"Veel te goeie dingen" antwoordde Sik3, Tach bloosde en als ze het nu had gekund zonder dat iemand wat zou merken had ze Sik3 een schop tegen zijn schenen gegeven. Zij wist perfect wat ie bedoelde met "te goed". Gelukkig leek Levi op dat vlak helemaal niets te merken.

Het was wat gek om zien hoe Sik3 aan tafel niet van zijn huidige prooi kon afblijven, zijn hand leek altijd wel richting Jessica's - zijn prooi heette dus Jessica - broekje te verdwijnen. Tach had ook gemerkt hoe Levi ietwat genant telkens de andere richting uitkeek en extreem stroef zijn handen boven tafel hield.

Sommige werelden waren echt heel moeilijk om kruisen.

Vervolg: https://yoo.rs/sigrid.clinckaert/blog/mater-familias-1464032950.html