Weer Wakker

Ik word wakker aan de tafel van mijn ouderlijk huis.
Zittend op de stoel waar ik eerder de handleiding wou lezen.
Mijn hoofd op mijn armen.
De tas koffie, nog onaangeroerd, maar duidelijk koud, staat er nog steeds.
Is het allemaal een droom geweest?
Ik spring op wanneer ik een hand op mijn schouder voel rusten.
“Rustig maar zus, ik ben het maar.”

Ik kijk op en zie een gezicht dat voor mij onbekend is, maar toch verdacht veel bekende trekken heeft.
De jonge man glimlacht haar toe.
“Ik ben Bruno, je grote broer. Ik heb je teruggebracht naar 0528 – 9274 – 2243 – 9526. Gelukkig had deze versie van de porteerpoort al een geschiedeniskanaal.”
Ik gaap hem aan. Onbegrijpend, waarom sprak iedereen toch in raadsels.
Hij moet begrepen hebben dat ik helemaal niet mee ben met het verhaal want hij reikt me een tas koffie, en steekt van wal.
“Kijk zus, bij de geboorte van jou en Merel, bleek jouw immuunsysteem niet aangepast aan het ecosysteem van onze dimensie. Paps heeft jou toen naar deze dimensie gebracht tot er een oplossing zou zijn. Hij zou alles bewaren van zijn bevindingen in je geboortekoffertje.
Het zou dus wel helpen, moest jij me kunnen zeggen, waar dat roze koffertje is.”
Moest ik er al iets van hebben kunnen verstaan deed ik het nu helemaal niet meer, mijn hoofd voelde nog steeds aan als een tegen een ijzeren poort aanbonkende boomstam.
“Roze koffertje, op zolder” stamel ik, en ik zag Bruno meteen richting trap hollen, om vijf minuten later terug te komen met het koffertje, en alle enveloppen die onder de porteerpoort en de handleiding hadden gelegen.
“Die moet mams zien” riep ie uit.
Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd.
“Niet weggaan!” riep ie me nog toe. En ineens was ie weg.
Samen met het roze koffertje en de enveloppen. Ook van de porteerpoort en diens handleiding ontbrak elk spoor.

Daar zat ik dan, weer alleen, met duizenden vragen in mijn hoofd.
In een huis die ik nog steeds moest zien te verkopen, maar waaruit ik blijkbaar niet mocht weggaan wou ik dat ik teruggevonden kon worden door mijn, broer?
Ik had een broer?
Ik had een tweelingzus?
Ik had nog meer broers en zussen?
Ik had een moeder?
Was dat “Banter”? Of was dat nog iemand anders? Een of andere gekke wetenschapper waar mijn paps mee had samengewerkt? En uit welke dimensie? Wacht, Dimensie???
Wat had ie gezegd over immuunsysteem en ecosysteem en? Was ik ziek?
Ik voelde me toch top?
Ik werd gek!

Even hoofd leegmaken, is nodig, dacht ik in mezelf, en ik ging richting mijn handtas en haalde er een flair uit van enkele weken geleden.
Ineens herinnerde ik me de geheime bergplaats onder de vloer in de oude slaapkamer van paps, en wat ie er in bewaarde, het had me nooit veel gezegd, maar nu kon ik echt wel eens een verzetje gebruiken.
Ik ging naar boven en haalde een joint uit de bergplaats, waarmee ik beneden aan tafel ging zitten, vuurtje en asbak bij de hand, de flair voor mijn neus.
Nog even een wijntje uit de ijskast halen, en dan echt wel even een "eigen" dimensie gaan opzoeken.