Als je vrij schrijft, hoef je geen verhaallijn te bedenken. Je begint te schrijven en ziet wel waar het verhaal eindigt.
"Zet je je reputatie niet op het spel?"
Ze fronste. Reputatie? Waar had hij het in godsnaam over? Het was de eerste keer dat ze hoorde dat ze er een had.
"Wie geeft er om mijn reputatie, wees blij dat ik de tijd neem om een mislukkeling als jij op te zoeken. Waarom verstop je je eigenlijk in dit smerig, vervallen gebouw vol ratten en wat stinkt er zo?"
"Er zijn ratten, maar ik heb rattenvallen en weet je wat? Ze smaken helemaal niet zo slecht.
Hij grijnsde en het was de eerste keer dat zij dacht dat haar grote broer een walgelijke man was. Wat was er gebeurd dat hij zijn leven verspilde door erger te leven als een beest? Hij was rijk, getalenteerd, had hersens ...
Had ... hij had eens hersens, was hij ziek?
"Ze komt voor het eten," zei hij.
Een dikke rat verscheen en ging voor hem zitten wachten.
Hij gaf haar een stuk brood en chocolade.
"Is ze niet schattig? Ik heb haar Dolly genoemd."
Dolly had niet veel tijd nodig om te beslissen wat ze eerst zou eten. Zij pakte het stuk chocolade, schurkte zich even tegen de broek van de man, greep het brood en verdween net zo snel als zij was opgedoken.
"Nou, leuk je te ontmoeten Dolly", zei ze. "Ik betwijfel of chocolade goed voor je gezondheid is, maar een rattenval is dat ook niet"
Ik hou haar. Ik kan op haar rekenen en ze zal me niet verlaten ... deze keer niet."
"Wat bedoelt je?"
"Ik zeg het je, maar ..."
"Maar wat?"
"Alsjeblieft, geen paniek. Ik heb dit gebruikt."
Zijn hand verdween onder de deken. Hij haalde een oud, met leer bekleed boek tevoorschijn. Het was een van de mysterische boeken die ontbrak. Hij had er nooit belangstelling voor getoond.
"Waarom heb je het weggepakt?"
"Ik was het niet die schreeuwende vogel deed het. Ik volgde het. Het beest bracht me hier. Het was Dolly's vogel. Zij wilde het boek ..."
Hij zweeg en ze wist niet wat ze moest zeggen.
"Ik moet hier blijven, het boek en haar in de gaten houden. Ze is geen echte rat, kun je me helpen?"
"Geef het boek."
Hij gaf het zwijgend.
"Ik zal meer rattenvallen en chocolade kopen. Jouw probleem zal door een van beide worden opgelost en alsjeblieft... stop met het eten van ratten. Ik koop ook een tandenborstel en wat kleren voor je."
Nadat zij de rattenvallen hadden neergezet en hij een fatsoenlijke maaltijd achter de kiezen had vertrok zij. Het zou maar een week duren en hij zou weer thuis zijn.
De foto komt van pixabay.com.
Je kunt me vinden op Steemit.com, Weku Yoo.rs, Palnet, Publish0x en WordPress.
#wakeupkitty #vrijschrijven #kittywu #@wakeupkitty #freewrite #verhaaldolly #verhaalrat #mysterybooks #steemit
