Vuilnisbakkenterrorisme
Wat vooraf ging
Het is maandagmorgen. Mijn dochter mokt en moppert dat het een lieve lust is. Geen verrassing. Zoals altijd heeft zij last van opstartproblemen. Ik trek mijn dekbed nog even over mijn hoofd, maar besef dat het hiermee niet mee verdwijnt. Zuchtend en kreunend sleep ik mijn lijf uit bed en hobbel de trap af.
'Mam, een of andere onverlaat heeft de afvalemmer omwikkeld met plakband, vreselijk toch? Wie doet nou zoiets? '
'Geen idee.' Met grote moeite moet ik mijn afgrijzen verbloemen. Dochterlief heeft al de plakrommel weer verwijderd. Mijn hemel, nee hè? Gelukkig gaat ze straks naar school en kan ik op mijn gemak weer een andere oplossing bedenken om te voorkomen dat iemand het verdachte doosje opmerkt.
'Maar wees gerust, mam, ik heb voorzorgsmaatregelen genomen dat die vuilnisplakkerterrorist niet nog eens ongemerkt toe kan slaan.'
