Ik doe mee aan een schrijfuitdaging. Het is de bedoeling om een boek te schrijven in 1 maand tijd. Een boek van 50.000 woorden en dat ook nog in het Engels.
Om daar aan mee te doen moet je wel gek zijn. De uitdaging heet March Madness (dat zegt wel genoeg).

De maand maart (nu dus) is dé maand.
Inmiddels heb ik mijn 2e deel af. Wat valt dat vies tegen op de smartphone. Denk ik dat ik het verhaal eindelijk klaar heb (fijn zo'n duim en ook handig als er dagelijks een nieuw trefwoord is), zie ik weer een heleboel fouten. En dat op maar twee en half A4-tje. Op zo'n klein schermpje ziet het er als veel meer en ook heel anders uit.

Ik ben geen boekenschrijfster, dus ook dat is een hele uitdaging. Wat ik nu dagelijks moet gaan schrijven is meer dan een verhaaltje van 140w of maximaal 240 tekens. Ik ga het wel op de vrij schrijven manier doen en hoop dat het schip niet al na een paar dagen strandt.

Mijn gewrichten deden al zeer, slapen lukt nauwelijks, want zodra ik lig zit mijn neus dicht en snotter en nies ik mij suf en nu zit ik ook nog met een bloedoog (geneest ondanks alles sneller dan verwacht) en mijn andere oog traant flink, maar... nu heb ik tenminste iets om over na te denken als ik toch niet kan slapen.