We gaan er voor, chemotherapie.

Een kuur bestond uit drie weken.
Dag één was het toedienen van de kuur via een infuus. Diezelfde dag nog werd er begonnen met spoelen. Er gingen liters vocht door zijn aderen. Ook moest er dan de chemo zelf tussendoor in. Dat alles moest ook weer afgevoerd worden middels medicatie. Pas wanneer er voldoende gespoeld was mocht hij met ontslag.
Dag twee was dus het ontslag.
Daarna had hij een week om bij te komen en begon op dag acht het tweede deel van deze kuur. Dit was een dag opname en een minder zware medicatie. Ook hier gold spoelen!
Hierna had hij 2 weken om bij te komen en weer krachten op te doen voor precies dezelfde kuur.
Al die weken moest er minimaal 2 liter vocht gedronken worden. Het liefst water maar dat lukte niet allemaal dus dan maar wat fris er bij.
Er stonden 3 van deze kuren in de planning maar als hij het niet kon trekken dan was er nog ruimte voor een lichtere kuur.

Ik zag mijn man ziek worden. Ja hij was al ziek maar dàt zag je niet. Van de chemo wordt je enorm ziek. Hij had de zwaarste kuren die er waren. Dit allemaal in de hoop om zijn leven te verlengen en misschien zou hij over 9 jaar bij die 20% horen die dan nog zouden leven. Eten werd een echte ramp. Hij kreeg met moeite de drinkvoeding binnen. Ik dreigde dat hij zin voeding moest innemen omdat ik hier geen sonde voeding in huis wilde. Al die knopjes dat is precies wat onze zoon leuk vindt om op te drukken. Dan werd hij een beetje boos en met protest nam hij dan weer een flesje. Op een bepaald moment vroeg ik gewoon wat voor smaakje hij wilde. Ik zette dat neer en draaide mij om. Zo leek het er niet op dat ik hem in de gaten hield maar ik hield wel bij hoeveel flesjes hij gebruikte per dag.
Het gewone vocht was ook lastig dus het werd limonade, water en frisdrank. Frisdrank niet meer dan een ½ liter. Ik zette een drinkfels met 1 liter water klaar en een flesje limonade. Daarnaast stond een groot glas. Zo was hij niet afhankelijk van mij en kon hij zelf voor zijn drinken zorgen. Dat ik niet elke keer heen en weer moest lopen voor een glaasje drinken scheelde mij natuurlijk ook.
Koffie was niet meer te drinken, ook niet met veel suiker en melk. In de 3de week was de chemokuur zoveel afgebroken in zijn lichaam dat hij een beetje bij kwam en een beetje kon eten. Zo kwam hij ook weer een beetje aan. Maar toen kwam de 2de kuur.