“Waarom is ze toch zo?” vroeg Vrolijk. Een traantje liep over haar hoofdje, haar wollen vlechtjes hingen slap.

“Tante Frieda houdt niet van mensen,” zei ik, “en ze houdt niet van mij. Ze houdt alleen van zichzelf en van haar dochter, Tina.”

Ik probeerde me los te wrikken van de stoel waarop ik zat vastgebonden. Het was mijn straf, omdat ik, zonder dat het mocht, de zolder betreden had. Mijn maag rammelde en ik had het koud. Ik zou vast weer zonder eten naar bed moeten.

Loading full article...

18 comments
I scrolled all the way to the origin of your profile and immediately ended up in your attic.... Show more
Ook goed geschreven!
Ik vind je manier van schrijven zeer aangenaam om te lezen!
Els Vergaerde Wat een mooi compliment, dank je!
Een fraaie binnenkomer, die zolder van je. Heerlijke fantasten kan ik altijd ten volle waarderen
Dana Dank je wel. Het was eigenlijk de basis voor een kinderboek...Ooit, als ik het aandurf. Ik loop al jaren met het idee, maar weet niet goed hoe eraan te beginnen. Ik heb het er nu uit gegooid als kort verhaal. 
More replies (7)
Spannende ontwikkelingen! Welkom op Yoors en meteen met zo'n mooi verhaal!
Hans van Gemert Hartelijk dank, dat doet enorm plezier!