‘Wil je koffie? Of liever thee?’

‘Ja lekker. Doe maar koffie.’

‘Wil je er iets in?’

‘Alles, ik wil ‘m zo duur mogelijk. Melk, suiker, koffie, water en een koekje.’

‘Toe maar.’ Er verschijnt heel even een plichtmatig glimlachje en dan verdwijnt ze in de keuken. Het geeft mij de gelegenheid eens goed om me heen te kijken. Het is een kleine kamer, maar knus. Een tikkeltje vol misschien, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak, en ongetwijfeld heeft dat te maken met de bijzondere hobbyverzameling, die op de planken om mij heen is uitgestald, al die eitjes met bijzondere accessoires.

Loading full article...