Aangereden en doorgereden

IK HAD ZEKER NOG NIET GENOEG?

Woendag 20 juli 2016. Het was een heerlijke zomerdag. Ik ging naar het strand op de fiets. En ik belde mijn ouders op, ga ook lekker. Jullie moeten niet van die bejaarden worden dat als het warm is dat jullie binnen blijven. Maar ze zeiden niet te willen. Toen wij op het strand lagen werd ik gebeld door mijn moeder. Ze zegt we zijn ook gegaan hoor. Ik vroeg waar ze zaten en we gingen even naar ze toe. Wij gingen om 14.15 naar huis.Ik zeg :doe voorzichtig en wij gingen. We fietste door het dorp van Castricum achter het huis van Hilde (museum). En vlak voor de stoep reed een Nissan Quashqai mij aan. Ik vloog over mijn stuur, met mijn armen voor mijn gezicht. Ik weet nog die te beschermen in een snelle gedachten, want ik zou hartstikke dood slaan. Ik kwam op mijn rechter heup terecht. Maar omdat die... doorreed, wilde ik mijn omdraaien om naar het nummerbord te kijken. Maar de auto verdween. Er werd een ambulance gebeld,voor je gevoel duurde dat uren maar dat kwam omdat je zoveel pijn had. Toen ik in de verte een ambulance hoorde voelde ik veel spanning weg vallen. De ambulance broeders legde me met veel pijn op de brancard. Ik zei ze niet mijn ouders te bellen want die zouden in paniek raken en daar krijgen we ongelukken van.

Eenmaal in de ambulance ging mijn telefoon af. De broeder vroeg of hij hem moest opnemen. Waarom ik JA heb gezegd weet ik nog steeds niet. Hij nam op met: ambulance broeder. Mijn moeder hing aan de andere kant van de telefoon en vroeg: hoe weet u dat ik een ambulance nodig heb? Nou uw dochter is gevallen en zei denkt dat ze een gebroken heup heeft. Mijn moeder vertelde dat zij een ambulance nodig had voor mijn vader. Hij was in het bos op weg naar huis (ook in Castricum) gevallen met de fiets. Te bizar...mijn vader valt in dezelfde tijd als ik. En ze bellen als eerste mij. Ik werd gillend gek. Het gevoel dat ze je nodig hebben en ik machteloos in de ambulance lig. Ik heb de hele weg gevraagd of er al een ambulance naar mijn vader was. Hoe sterk is ons lijntje?? Ik kwam aan in het ziekenhuis en ik moest mijn medicatie lijst opgeven. Jeetje mag ik een hulplijn bellen want ik weet het allemaal even niet. Ze belde de apotheek. Ik heb namelijk voor mijn longen 8 verschillende medicaties. Er werden foto`s gemaakt. Ajjj het is een gecompliceerde heupbreuk en gespleten dijbeen. We moeten je met spoed opereren. Uh ja ,nou, dat is wel een dingetje. Want er is te vaak iets fouts gebeurd hier in het ziekenhuis. Mijn medische fout aan mijn neus (zie blog 1&2). En een buitenbaarmoederlijke zwangerschap van 5 maanden wat ze daar nooit gezien hadden. Ze begrepen dat ik naar het Amc wilde maar vervoeren was geen optie. Te pijnlijk. Dus ze knipte mijn bikini stuk maar mijn strandjurk lieten ze wel aan. Ook op de operatie kamer. Mijn vader, niet te vergeten, lag op de 1e hulp bij mij een kamertje naast mij. Hoe bizar en op het moment dat ik vroeg hoe het met hem ging, kwam hij binnen lopen. Met een tril lip stond hij naast mijn bed. Hij had gelukkig alleen gebroken ribben. Door een te lage bloeddruk. 

Ik werd naar de OK gebracht en mijn vader mocht naar huis. Ik kreeg een ruggenprik want ik mag niet onder zeil ivm mijn longen. Eenmaal binnen rijden met het bed, denk ik lekker uitzicht de hoogovens. Maar ik kreeg al snel een soort van tentje voor mijn gezicht. Deed mijn denken aan mijn keizersnee...Tadaaaah kijk eens wat we hier hebben? Een meisje. Nou kijken wat deze tovenaar er achter vandaan haalt. Maar ik kreeg al snel 2 lange pennen met schroeven en ijzerdraad als eind resultaat. Ik moet zeggen, mijn vertrouwen in dat ziekenhuis was -20 op een schaal van 0-10. Maar deze orthopeed heeft het naar het positieve gebracht. De operatie zou 5 kwartier duren en duurde uiteindelijk 3 uur. Ik hoorde ook van alles . Getimmer en gesprekken. Ik hoefde niet naar de uitslaapkamer want ik was natuurlijk al bij. Ik mocht naar zaal en werd misselijk door de morfine. Mijn carpaccio van die middag kwam eruit. Ach 2e x is het het lekkerst... jag.

Hebben jullie een sterk draadje met iemand?