Een verborgen boodschap (deel 14)
Lees wat vooraf ging in deel 1 tot en met deel 13, onder ieder deel staat een linkverwijzing naar het volgende
Onderweg wisselen we nauwelijks een woord met elkaar. Hij houdt zijn ogen op de weg gericht, ik zou op dit moment wel willen weten wat er in zijn hoofd omgaat, maar bedwing mijn nieuwsgierigheid omwille van het welslagen van mijn plan.
Niet te geloven dat een enkele Trollbeadsbedel zo je leven op zijn kop kan zetten, nog minder te geloven dat het een val is die opgezet is door mijn man en zijn... ja, zijn wat eigenlijk.
 Ik moet de ijskoude tante wel zijn om niet te verdrinken in mijn verdriet. Want verdrietig ben ik. Nooit had ik enig vermoeden dat hij er een ander op zou na houden. Uitgerekend de man die ik als meest trouwe echtgenoot ever had gezien.
Subtiel het woord verwerkt.