'Puur uit protest, puur uit protest, Dana, moeten we dit woord erin houden!'

'Ach, Ingrid, laten we ons verlies erkennen.'

'Wil je opgeven? Net nu we versterking erbij hebben gekregen? En dan begin jij over stoppen? Wat valt me dat bitter tegen van je.'

'Niet stoppen, maar gewoon niet zo krampachtig vast blijven houden aan de kast.'

'Niet aan, maar in! Marie, jij en ik, een heerlijk triootje! Oude tijden herleven. Dat lijkt mij zalig, maar 't is verdorie net of wij te min zijn voor jou.'

'Nee, dat heb je fout. Je vergeet die irritante pauw, sorry Ingrid, maar het pikken en poeren van die snavel gaat mij een zee te ver.'

'Eigenlijk heb je wel gelijk, Dana, dat die vogel zich zo blijft opdringen is mij ook wat te pervers.'

'We hakken hem in mootjes.'

'We ontleden hem.'