Dodenherdenking. Ook wel bekend als 4 mei. Waarom hoor en lees ik de afgelopen jaren zoveel over mensen die het maar "onzin" vinden en vinden dat er een statement gemaakt moet worden tegen dodenherdenking of die “er iets aan toe willen voegen” en van 4 mei een vergaarbak van alle doden willen maken? Ik heb geloof ik het waarom gemist.

In de katholieke kerk kennen ze ook een dodenherdenking al noemen ze dat meestal Allerzielen: Allerzielen is een gedenkdag uit de westerse rooms-katholieke traditie. Het wordt gevierd op 2 november, de dag na Allerheiligen, waarmee deze dag nauw verbonden is. Met Allerzielen worden de overledenen herdacht en wordt een requiemmis opgedragen. De nabestaanden plaatsen dan bloemen op het graf. Allerzielen is een dag om speciaal te bidden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar in het vagevuur. Ik neem aan dat ook in andere religies een dag bestaat die in het teken staat van “de doden”, waarop overleden familieleden, kennissen, vreemden etc. herdacht kunnen worden.

Komt het door de naam "dodenherdenking"? Is dit een naam die veel mensen niks meer zegt omdat de doden geen deel meer uitmaken van ons leven in onze cultuur? Misschien moeten we het dan maar "dode soldatenherdenking" gaan noemen maar eigenlijk is dit ook wel een beetje simpel toch ……… maar blijkbaar weten heel veel mensen niet meer waarom we dodenherdenking op 4 mei in het leven hebben geroepen. Laat staan dat ze weten waarom het zo belangrijk is om dit in stand te houden.

Even een lesje ( met hulp van Willem Wever): Lang, lang geleden werd Nederland ingenomen door de het leger van een meneer die Adolf Hitler heette. Deze meneer had hele gekke ideetjes voor de wereld en Nederland en de Nederlanders raakten hun vrijheid kwijt. Er was oorlog in Europa en het lukte de Nederlanders niet om zichzelf te bevrijden van Hitler en de nazi's. Maar toen ................ "Nederland werd officieel bevrijd op 5 mei 1945. De regering besloot toen dat het eerste nationale bevrijdingsfeest zou worden gehouden op de verjaardag van koningin Wilhelmina, op 31 augustus. Een jaar later werd er ook een feest georganiseerd op 5 mei om de bevrijding te vieren. Voordat het zover was, besloten leden van voormalige verzetsgroepen en nabestaanden aan de vooravond van die feestdag op verschillende plaatsen in het land stille tochten te houden naar de plaatsen waar hun dierbaren tijdens de oorlog overleden zijn."

Dus de dag voordat wij de bevrijding vieren herdenken wij de mensen die ervoor gezorgd hebben dat wij überhaupt iets te vieren hebben. " In de oorspronkelijke opzet ging het hierbij uitsluitend om de Nederlandse slachtoffers in de Tweede Wereldoorlog, maar sinds 1961 wordt officieel een ruimere definitie gehanteerd die alle oorlogsslachtoffers of omgekomenen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog omvat."

Alle vrijheden die wij kennen hebben wij mede te danken aan deze mensen. Alle vrijheden die vandaag de dag bedreigt worden hebben we te danken aan deze mannen en vrouwen. Alle mensen die in Nederland wonen profiteren van deze vrijheid of ze nu oorspronkelijk uit Nederland komen of uit Duitsland of uit Turkije of uit ............ vul maar een land in. Besef dat zonder de mensen die toen vochten en stierven ver van hun geliefden, gestorven zijn zodat jij en ik hier in vrijheid kunnen leven. En besef dat wij deze vrijheid moeten koesteren en indien nodig dienen te verdedigen. Als je dit niet kunt waarderen dan verdien je deze vrijheid misschien ook niet. Ik hoop van harte dat we meer dan 70 jaar na dato nog steeds deze mensen het respect geven dat ze verdienen. Pas als we dat doen dan hebben we morgen het recht om onze bevrijding te vieren.

Ik dank deze mensen uit de grond van mijn hart en vanavond zal ik stil zijn. Vandaag zal ik ze eren. En ik zal er vandaag nog eens extra met mijn kinderen bij stil staan. D-day, de dag dat zoveel mannen onwetend wat hen te wachten stond de stranden bestormden om de bezetter te verjagen en te bestrijden voor ons. De dag dat de standen rood kleurden. De dagen, weken en maanden van ontberingen en afscheid nemen van het leven voor mensen die zij niet kenden.