Hoe ga je om met het te dik zijn van een ander?
Interessant.
Van de week las ik een artikel over iemand die naast een heel dik persoon in het vliegtuig zat, ik geloof wel negen uur lang en diegene was daar "not amused" over. Met dik bedoel ik dan dat de omvang van de een dusdanig is dat diegene de stoel van de ander mee gebruikt. Als ik heel eerlijk ben dan zou ik dat ook niet prettig vinden. Ik zou - denk ik - ook het gevoel hebben van "mijn stoel" en die zou ik dan ook niet willen delen met een vreemd persoon.
Nu verschijnen er opeens een heleboel artikelen die gaan over dat dikke mensen gediscrimineerd worden omdat ze dik zijn. Misschien valt dit mij ook nu meer op omdat het me bezighoudt en ik me afvraag wat ik daar nu van vind. Okay, als mensen ze belachelijk maken dan is dat natuurlijk niet netjes en totaal overbodig, laat ik dat even voorop stellen. Het schijnt zelfs zo te zijn las ik dat er vliegtuigmaatschappijen zijn die tegen hele dikke mensen zeggen dat ze twee stoelen moeten reserveren en er zijn maatschappijen die mensen dan weigeren. Tsja, en hier denk ik dan dus over na.
Is het discriminerend als een vliegtuigmaatschappij zegt: "U bent zo dik dat u 2 stoelen gebruikt dus dan moet u er ook maar twee reserveren"? Kijk, ik gebruik gewoon 1 stoel en als ik dan naast iemand zit die de helft van mijn stoel gebruikt dan denk ik dat ik dan daar toch voor ben. Maar om mensen nu te verwijderen of te weigeren? Ik geloof dat ik dat te ver vind gaan.
Veel reacties op dit soort artikelen gaan dan over ziektes en medicijnen die mensen zouden kunnen hebben of zouden kunnen gebruiken waardoor ze zo dik zijn. Iets in de trant van "niet iedereen die veel te dik is, is te dik door te veel eten". Ik vraag me af of dat eigenlijk iets uitmaakt waarom die mensen zo dik zijn? Ik denk dat het voor mensen die door omstandigheden (bijvoorbeeld medicijngebruik) veel te dik zijn misschien pijnlijker is maar eigenlijk maakt het voor de vraag betreffende die vliegtuigstoel niks uit. Als je in een vliegtuig stapt en dan moet constateren dat je geen plek hebt in je eigen stoel dan snap ik dat je vreselijk "de pee" in kunt hebben.
Die mensen die reageerden die te dik waren vonden ook dat de andere passagiers zich in hun moesten verplaatsen, in het "hoe vervelend het voor hen is dat andere mensen het vervelend vinden dat zij hun stoel deels inpikken door hun omvang". Waarom kunnen zij zich dan niet inleven in het feit dat "de gewone omvang" - mensen er niet van gediend zijn en dat zij het niet prettig vinden?
Ik heb het zelf nooit aan de hand gehad hoor maar ik vroeg me gewoon af wat ik er van zou vinden. Mijn enige ervaring -die hiermee te vergelijken is - is met mijn partner die hele brede schouders heeft en als wij naast elkaar zitten in een vliegtuig, bus of trein dan heb ik minder plek op mijn plek. Laatst in de trein ook, hij zat in een losse stoel en ik op een tweepersoonsstoel met een van de kinderen naast mij. Zijn schouders staken er gewoon buiten die stoel uit, hij kon niet fatsoenlijk zitten omdat hij gewoon te breed was voor dat stoeltje. Hemel wat was ik blij dat hij daar zat en niet naast mij. Maar als het wel eens zo is dat wij noodgedwongen naast elkaar zitten dan ervaar ik dat zeker ook niet altijd als aangenaam. En dan is hij nog wel vertrouwd. Tegen hem kan ik nog zeggen: "schuif eens op", dat doe je toch niet zo gauw tegen een vreemde. Dus ik begrijp die persoon wel die in dat artikel aangaf het niet prettig te vinden.
Blijft de vraag hoe je hier dan mee om moet of kunt gaan. Wat vind jij? Mag je er iets van vinden en over zeggen? Moet je je mond maar houden en 9 uur beroerd zitten blijven? Is het okay dat als iemand niet in één stoel past dan twee stoelen moet reserveren? Of vind jij het okay als mensen vanwege hun omvang geweigerd worden?
|header: pixabay dimitrisvetsikas1969|
