TOEN KWAM DIAANTJE NAAR 'KLOOSTER' ...

Mary-José (voorheen HeArt&SoulConnection)

En toen kwam 'ons' Diaantje naar ‘Klooster’. Na maanden van wachten , een keer moeten doorschuiven vanwege een paar dagen Nederlands Antarctica was het dan zover… Eindelijk mochten wij elkaar live , in levende lijven ontmoeten en vasthouden. Wat heerlijk als je elkaar alleen in woord , beeld en geschrift ‘kent’ dat je elkaar dan zo in de armen kunt vallen. Nou ja, het si wel zo dat wij beiden heel spontaan en gevoelig zijn …dat herkent elkaar en dat ‘valt’ altijd goed . Ik had haar willen ontvangen met de in onze regio welbekende ‘Staphorster rolletjes’. Tja in dit gat is er op maandag gene verse aanvoer , dus we moesten het doen met een  advocaat schnit.  De zonder oordeel of vonnis in onze magen verdween. Een prachtig eigen gemaakt mandje kreeg ik in mijn handen gedrukt met chocolade …jaaaa het vrouwenhart klopt weer warm en ik moet mijn zwaar gepaarde volle gewicht wel op peil houden , zonde van de investering anders . jarenlang op gespaard zeg.  Mijn eerder bestellingen kwamen ook mee. Mijn Maria’s …zo prachtig en sereen. Als van oorsprong Brabantse heeft  Maria in het katholieke geloof een warm plaatsje bij mij (hoewel  ik tegenwoordig  wat breder kijk in en kijk heb óp het geloof)  Tenslotte heb ik met mijn huwelijk een kaarsje gebrand om te bidden voor een kindje (een oud gebruik als je in de katholiek kerk trouwt)  Wij zijn zielsgelukkig met onze dochter, dus dat gebed is verhoord.  Een Maria had ik en zij heeft al een ereplaatsje in mijn windlicht. Ik had er een aantal   besteld en ben wel blij dat ik inmiddels met mijn krappe 60 niet meer met het aantal Maria’s ook nog kinderen krijg of moet opvoeden. tenzij het voor kleinkinderen staat…dan is het prima, wat mij betreft. De anderen krijgen een welkom thuis. Wij hebben (h)eerlijk bij gekletst, al kwamen we nooit bij natuurlijk. Twee Brabantse kippen wahahaha. Aangezien het werkelijk oer Nederlands rotweer was werd die frisse neus halen een uitdaging.  Nou ja, ik denk niet zo vlug in problemen en vroeg of  Diaantje ook van bloemen hield, dat doet ze dus (hint , hint ? ) de optie Giethoorn zou werkelijk ‘gietend’ worden, dan is er geen bal aan . Bovendien struikel je tegenwoordig in echt niet meer zo’n leuke getalen over de Chinezen en Japanners. filevaren en vechten om een plekje op een terrasje of binnen was niet ons idee van gezellig uit. en Diaantje was er al een keer geweest.  dus wij hop op weg naar ‘Kleinspook’ (Luttelgeest, want luttel is een vorm van klein en geest lijkt op een spook ) Links en rechts wat uitleg gegeven over wanneer wij nog op het ‘oude land’ waren en waar we de oude zuiderzee op reden . en maar beppen samen.  Wij de Orchideënhoeve ingedoken waar wij als twee zeikwijven direct weer de plee indoken . Daarna een lunch genuttigd en ons toen vermaakt in de tuinen en prachtige bloemensferen. Je raakt er niet uitgekeken.  Ons ‘troetelinstinct’ en de eventuele ‘zorgdrift’ konden wij kwijt in het voeren van de koi’s en andere (goud)vissen. Het was haast met gevaar voor eigen leven . Wat een kolkende massa vissen zeg. wij door de tuinen struinen, en ons ieder op de eigen manier vergapen aan hetgeen we zagen. Ik stond nogal eens in de weg. Dat is niet zo moeilijk met mij als VOL(w)aardige vrouw. Dus toen er een rolstoel voorbij wilde waar ik met mijn neus in een orchidee zat, heb ik mij als volleerd ‘bolgewas’ uit de voeten gemaakt..  Diaantje wilde dolgraag naar de  vlindertuin, ze hodt van vlinders . Nou die vlogen daar herelijk in het wild rond. Wilde vlinder dus.  Die mooie rote blauwe zijn idd wild, mijn hemel je lopt er altijd een blauwtje bij..... bijna NIET te fotograferen.  Wij hebben heel wat capriolen uitgehaald Die dag hebben wij zoveel gekletst en gedaan dat we niet eens een selfie gemaakt hebben. Niet dat ik daar nu zo’, fan van ben …. ik sta meestal wat bijzonder op een foto. Ik kan wel veel andere veel mooiere foto’s met je delen nu.  Eenmaal  uit de kassen zijn wij verkast naar de auto. Wij waren beiden toe aan en lekker zit, want daar zijn de ‘rustbanken’ redelijk spartaans. Na alle geslenter waren onze ruggen toe aan een zachte zit. Inmiddels was het beroerde weer bijgetrokken, en heb ik Diaantje onze omgeving per auto laten zien. Wij wonen prachtig (al zeg ik het zelf). Dan kom je er toch achter dat op maandag hier geen enkele horeca gelegenheid open is …helaas. Dus Blokzijl werd zonder Blokzijlerbrok, laat staan en glaasje bier of wijn. Over de oude zeedijk dijk terug naar huis, de Poepershoek laten zien waar vroeger in de 2e W.O  veel Duitsers waren (de poepers)  en zo heb ik Diaantje wellicht ge- of overvoerd met onze omgeving en zij aparte dingen. Ook bijvoorbeeld rondom de plassen gereden die veel groter zijn dan welk Fries meer dan ook. De riet teelt . Nou ja  wellicht begrijp ik dat ik bijna het idee krijg mijn roeping gemist te hebben als  ‘gids’. Thuis aangekomen hebben wij samen heerlijk een glaasje genomen en hebben wij lekker gegeten, de rest van de avond op zijn ‘Brabants’ gevierd ..hoewel Utrecht toch ook onze aandacht trok. Na de meest belangrijke dingen gevolgd te hebben zijn wij dankbaar voor onze vrijheid deze verder gaan veren met elkaar. Kortom en zeer geslaagde dag. Dank je wel Diaantje voor heel jouw 'zijn'  De volgende keer deel ik graag de2e dag met jou  Geniet nu van een (flinke)  selectie foto's  Geen orchidee..het ljkt wel een rode rups  Goed dan hier is het de Orchideeën hoeven om te doen. Dit is hun broodwinning. de tuinen zijn een welkome bijverdienste. en het is echt een volledig  uitje waar men met bussen tegelijk soms staar. gelukkig voor ons was het nu heel rustig.  zeg nou zelf ..toch een kunststukje van moeder natuur. Met of zonder streepje In vele kleurvarianten helemaal egaal Met mooie accenten. En heftige verschillen tot tranen toe bewogen... Kijk en deze grote vlinder wilden wij graag  'bloot' zien, van binnen dus . Met zijn /haar prachtige blauwe vleugels. Deze is uiteraard ook enorm mooi. Een oude van (de)dagen .... een beetje verfromfraaid.. En ook het eindstadium . JA we zagen er een wouw ... al bleef hij wel erg stil zitten ... ehmmm  tja ... overleden Prachtig toch  Wij blij ja eindelijk een grote blauwe.. ehh nee. Het was een andere blauwe EN ... heengegaan Toch net ene kantwerkje In de vlucht  'gevangen', wat ene kwelgeesten , ze laten je constant ene blauwtje lopen Ik moest er zelfs bijna een afvalbak voor induiken In 'vogel  vlucht... Schildpaddengymnastiek Kennelijk niet zijn maandagse gezicht , of juist wel  Schapenkopje? Of ezelsoren? Hij spuugt erop ... lamabeest Deze was vriendelijker Zoooo  mooi Familie Fla-mingo De prachtige hangtuinen Met o.a. hangbegonia's