Heftige gebeurtenissen. Ik praat altijd tegen de medemens die ik verzorg, of je nu leeft, dood bent, stervende of wat dan ook. Gelukkig maar als ik dat van jou lees
Dat zijn heftige dromen en beelden die er dan ontstaan. Heel goed dat je hier aandacht aan besteed en het ook voor jezelf hebt opgeschreven voor de verwerking.Wij hebben ook de coma meegemaakt bij onze dochter die destijds twee jaar was. Zij lag een week in... Show moreDat zijn heftige dromen en beelden die er dan ontstaan. Heel goed dat je hier aandacht aan besteed en het ook voor jezelf hebt opgeschreven voor de verwerking.Wij hebben ook de coma meegemaakt bij onze dochter die destijds twee jaar was. Zij lag een week in coma en toen ook naar high care en medium care en ik weet nog dat de ic artsen zeiden praat of zing maar rustig voor haar hoor, want ze kan misschien best wat horen. Ik kan me nog goed herinneringen dat toen ze de IC verliet ze drie dagen op high care non stop heeft liggen gillen. Artsen en verplegers waren op een gegeven moment radeloos, omdat ze haar niet stil konden krijgen. Ik kan me nog herinneren dat ik uren aan haar bed zat en haar over haar wangetjes streelde om haar te kalmeren. Eén van de artsen vertelde mij dat mensen door de IC vreselijke nachtmerries krijgen en de gekste dingen kunnen zien in hun gedachten die voor hun op dat moment werkelijk gebeuren, zoals mensen die uit plafonds kruipen zei die enz..Voor haar coma kon ze het liedje van Teletubbies zingen, maar na de IC was ze dat helemaal kwijt. Ik heb het liedje weer opnieuw moeten aanleren en ook de Sinterklaasliedjes kon ze niet meer zingen. Lopen en praten heeft ze ook weer opnieuw moeten opbouwen.Ze ging naar een medisch kleuter dagverblijf en daar heeft ze heel veel baat bij gehad door middel van therapieën om te kunnen herstellen.
Madeleine Heftig verhaal. Maar inderdaad dus 'zo herkenbaar'... En bijzonder (mooi en bevestigend) om het ook eens van iemand anders te lezen. Bij onze vorige kerk was er bijvoorbeeld nauwelijks erkenning voor... (painfull...).
Flying Eagle ik ben blij dat jij erover hebt durven en kunnen schrijven. Heel knap. Het is voor het eerst dat ik dit onderwerp van ic ervaringen zo intens en belicht lees. Het is één van de moeilijkste onderwerpen wat betreft coma vind ik om dat te delen m... Show moreFlying Eagle ik ben blij dat jij erover hebt durven en kunnen schrijven. Heel knap. Het is voor het eerst dat ik dit onderwerp van ic ervaringen zo intens en belicht lees. Het is één van de moeilijkste onderwerpen wat betreft coma vind ik om dat te delen met anderen. Wat je zegt er is vaak onbegrip en vooral onwetendheid omdat men niet weet hoe erop te reageren en hoe ermee om te gaan.En de nasleep wat het geeft. Dat kost gewoon nog jaren.
Flying Eagle ja die heb ik ook gelezen. Vreselijk wat jou is overkomen en ook de nachtmerries. Hopelijk heb je het inmiddels al wat kunnen verwerken, alhoewel ik mij heel goed kan voorstellen dat je er nog regelmatig aan herinnerd wordt en er ook... Show moreFlying Eagle ja die heb ik ook gelezen. Vreselijk wat jou is overkomen en ook de nachtmerries. Hopelijk heb je het inmiddels al wat kunnen verwerken, alhoewel ik mij heel goed kan voorstellen dat je er nog regelmatig aan herinnerd wordt en er ook lichamelijke en geestelijke klachten aan hebt over gehouden. Heel goed dat je hierover praat. Onze dochter was qua leeftijd nog zo jong dat zij zelf ook een heleboel niet meer weet. Wij als ouders hebben ook veel op ons netvlies gekregen en ook de angst en verdriet was heel traumatisch voor ons. Ik liep daardoor een Post traumatische stress stoornis op en heb ook therapie nodig gehad om dingen te kunnen verwerken.Ook onze dochter kreeg later problemen en heeft ook een tijdje therapie gevolgd. Nu gaat het goed met haar. Ze heeft nog wel steeds haar epilepsie, maar dat had ze voor de coma ook al. Ze raakte in coma doordat ze ging wisselen van de ene anti epileptica naar de andere. Ze kreeg een anafylactische shock op Lamictal.Komt nagenoeg niet voor. Ze is de jongst geregistreerde in het Regiscar register qua allergie.Dus ze is door het oog van de naald gekropen.Wij geloven dat God een wonder heeft verricht. Ik zag een beeld in mijn gedachten een dag voor de coma toen ze al heel ziek in het ziekenhuis lag een beeld van een hand die boven op haar hoofdje werd gelegd en God sprak de woorden: ik zorg voor haar, het komt goed. Een dag later raakte ze in coma en ik heb uitgeschreeuwd naar God. Als ze werkelijk zo ziek is haal haar thuis. Maar God gaf haar terug aan ons na een week coma. Heel bijzonder. Waarom het zo is gegaan geen idee, maar een wonder is het wel.
enigma ja dat was vreselijk.... ja uiteindelijk wel weer tot afgelopen mei, 12 jaar na de coma ze met dezelfde verschijnselen weer anderhalve week in het ziekenhuis heeft gelegen met weer dezelfde allergie als destijds op een medicijn. Dit medicijn gebruikt... Show moreenigma ja dat was vreselijk.... ja uiteindelijk wel weer tot afgelopen mei, 12 jaar na de coma ze met dezelfde verschijnselen weer anderhalve week in het ziekenhuis heeft gelegen met weer dezelfde allergie als destijds op een medicijn. Dit medicijn gebruikt ze nu nog steeds omdat dit het enige medicijn is wat veilig is en die haar lichaam accepteer, alleen de helft van de dosering is eraf gehaald. Ze heeft een allergie voor anti epileptica en is epilepsiepatient. Bizar.We gokken dus dat het nu met de helft van de medicatie goed blijft gaan en dat de epilepsie rustig blijft. Anders moeten we weer een zoektocht naar een nieuw medicijn moeten gaan starten maar dat moet allemaal aan de apparatuur en met opname omdat ze destijds in coma raakte van een snufje Lamictal.De dosering zat toen zelfs onder de startdosering, maar werd haar toch fataal.Komt normaliter niet voor. Dus we zijn en blijven alert. Maar we hebben wel de rust in die zin dat ze zo'n normaal mogelijk en zelfstandig leven heeft.Want ze is enorm sterk uit die coma gekomen. Voor de coma was het een heel teruggetrokken kind, maar na de coma een echte vechter en dat zie je nu nog steeds. Een meid met een enorme drive in haar. Heel tof om te zien.
Madeleine Wat een ontroerend en heftig verhaal over je dochtertje. Het raakt me diep. Wat hebben jullie veel meegemaakt! Gelukkig is ze bij jullie gebleven en hopelijk gaat het goed met de halve dosering.
Madeleine Ik heb het vrij kort na die situatie op papier gezet. Ten eerste om voor mezelf zeker te weten, dat het in de loop der tijd niet 'vervuild' zou worden met 'verzinsels'. En ten tweede om het aan toenmalige nieuwe vrienden te laten lezen, omdat ik het nog niet uit kon spreken.
Wow, Madeleine! Als God zoiets zegt, weet ik zeker dat Hij daar iets mee kan. God keert het kwade ten goede! (Is mijn lijfspreuk geworden n.a.v. deze ervaring.) Hoe of wat precies? Dat kunnen we maar beter (met een gerust hart) aan Hem overlaten. Al is die... Show moreWow, Madeleine! Als God zoiets zegt, weet ik zeker dat Hij daar iets mee kan. God keert het kwade ten goede! (Is mijn lijfspreuk geworden n.a.v. deze ervaring.) Hoe of wat precies? Dat kunnen we maar beter (met een gerust hart) aan Hem overlaten. Al is die rust voor ons gevoel soms nog zo ver te zoeken.En dat jullie er als ouders ook de pijn van opgelopen hebben, is niets meer of minder dan logisch. Hopelijk kunnen jullie er allemaal inmiddels mee leven.En inmiddels - ruim 30 jaar later - heb ik het zelf wel kunnen verwerken, met de nodige therapie en pastorale zorg van tijd tot tijd.
enigma wat erg ook voor jullie en jullie zoon....wij hebben ook nog twee zonen en ook die kennen helaas ook veel ziekenhuisbezoeken en opnames...het valt niet altijd mee maar we zijn ook dankbaar dat die zorg er is. We lopen nu inmiddels 18 jaar al in... Show moreenigma wat erg ook voor jullie en jullie zoon....wij hebben ook nog twee zonen en ook die kennen helaas ook veel ziekenhuisbezoeken en opnames...het valt niet altijd mee maar we zijn ook dankbaar dat die zorg er is. We lopen nu inmiddels 18 jaar al in ziekenhuizen en instellingen rond. In het begin vloog het mij altijd aan maar inmiddels ben ik al aan het ziekenhuis wereldje gewend geraakt hoe gek het ook klinkt, want een ziek kind went nooit en is keer op keer naar. Maar we proberen ze zoveel mogelijk een normaal leven te bieden naast al die ziekenhuisbezoekjes.
Flying Eagle ja zo is het! Ja we hebben ook de nodige therapie gehad ervoor en dat heeft zeker geholpen. De zorg om mijn kinderen heb ik nog wel, maar is misschien ook wel moeder eigen. Je wilt dat het goed gaat met je kinderen. Maar we vertrouwen erop dat... Show moreFlying Eagle ja zo is het! Ja we hebben ook de nodige therapie gehad ervoor en dat heeft zeker geholpen. De zorg om mijn kinderen heb ik nog wel, maar is misschien ook wel moeder eigen. Je wilt dat het goed gaat met je kinderen. Maar we vertrouwen erop dat God ze zal beschermen en leiden door dit leven heen en Hij heeft voor elk van hun een plan. Verder laten we het los en hebben we de draad weer opgepakt. Mooi om te lezen dat jij inmiddels ook je weg daar weer in gevonden hebt.
1960-1980 dank je wel voor je lieve reactie. Ja veel meegemaakt ook met de andere kids....het vormt je in de loop der jaren tot ern overlever maar ik kan gelukkig ook zeggen dat naast overleven we ook leven! We vertrouwen erop dat het uiteindelijk allemaal goedkomt. We gaan door! 😘
Mooi, Madeleine. Inderdaad is het goed om te weten, dat God ons ook in de diepste dalen van het leven nog nabij wil en zal zijn... En goed om te lezen, dat jullie de levensdraad weer gewoon volgen... ☺
Ik ben 4 minuten dood geweest en toen gereanimeerd. bijna week in coma gehouden. Ik weet er niets meer van. Ik ben tien dagen volledig kwijt. geen bijna dood ervaring, geen tunnel van licht, niets.
Heftig ook wat jij hebt... Show moreHeftig ook wat jij hebt meegemaakt.
Het is uiteraard voor iedereen een eigen, persoonlijke ervaring. Dit is de mijne, maar ik wil er geen algemeen geldende regel van maken.
Alleen... de kans is beslist aanwezig dat mensen er meer van meekrijgen dan velen denken. En daarom kun je denk ik maar beter voorzichtig zijn in je doen en laten in de nabijheid van (bijv.) een comapatiënt.
Het lijkt allemaal één lange droom met losse flarden die kunnen kloppen met de werkelijkheid en stukjes die onwerkelijk zijn. Misschien is in coma zijn gewoon een lange droom waarin je zo nu en dan tussen coma en ontwaken zit en herinner je u daar nadien i... Show moreHet lijkt allemaal één lange droom met losse flarden die kunnen kloppen met de werkelijkheid en stukjes die onwerkelijk zijn. Misschien is in coma zijn gewoon een lange droom waarin je zo nu en dan tussen coma en ontwaken zit en herinner je u daar nadien iets van? Net zoals je soms van een droom iets herinnert en van andere stukken van dezelfde nacht niks meer.Ik heb nooit in coma gelegen. Mocht ik zo iemand bezoeken zou ik sowieso voorzichtig zijn met wat ik zeg.
Interessant om te lezen. Mijn broer is in coma gehouden en toen zeiden ze altijd tegen ons op de IC dat we positief moesten praten, hierom ook, de patiënt kan dingetjes oppikken. Ik heb mijn broer er later naar gevraagd, hij weet niks meer maar kreeg ook erg veel morfine
Het zal sowieso bij de een anders zijn dan bij de ander,... Show moreHet zal sowieso bij de een anders zijn dan bij de ander, Piteke.
Maar dat hij het niet meer weet, betekent niet dat hij het niet heeft meegekregen. Misschien was het voor hem ook wel helemaal niet van belang om het zich te herinneren. Had het wel helemaal geen toegevoegde waarde. Wie zal het zeggen...?
Het belangrijkste is natuurlijk dat hij uit de coma is ontwaakt; en hopelijk nog gezond ook.