Ik zeg wel tig per dag, doe het nou niehieeeet! Maar m’n voeten luisteren niet en m’n armen ook niet. En daar ga ik dan weer zo’n slingerweg de bergen in. Soms gebeurt het ineens, want Google Maps (waar zou ik zijn zonder Maps, trouwens) is niet 3D en soms zie ik een bergpas echt niet aankomen. Het is maar de vraag hoe de kwaliteit van het wegdek is met al die sneeuw. Want hoe hoger je komt, hoe slechter. Ik heb heus al wel een paar schietgebedjes gedaan. Ik ben ook echt een paar keer gekeerd. Durfde echt niet. Er zijn grenzen …
Vandaag zou ik richting Radstadt gaan. Hier was ik in september ook, op mijn verjaardag. Ik heb mezelf die dag een prachtkado gegeven door een hotel in de bergen te boeken. Breathtaking! Dat wilde ik nu weer zien, maar dan in de winter. Over enge weg de bergen in gesproken .... man man man De eigenaresse kende me nog van de laatste keer en vroeg gelijk of ik het weer eng vond de berg op te rijden. Ehm...... ja, dus hihi Ik had er weer willen blijven, maar nu was de prijs het dubbele van september, dus dat werd een andere locatie. Prima ook, want altijd naar hetzelfde past ook niet bij me. Behalve als het om muziek gaat. Dat kan ik soms duizend keer op de repeat zetten en er nog geen genoeg van krijgen.
Januari 2020
Paarden van toen, er even bijdenken 😉 Die liepen in dat grote witte weiland onderaan de foto ...
September 2019
Hebben jullie een nummer waar je maar geen genoeg van kan krijgen?
Terwijl ik het vraag, heb ik George Michael op m’n oren en dat is voor mij zo’n nummer, maar ik heb er nog wel meer. Net als jullie waarschijnlijk …
Maar ik dwaal af. Richting Radstatt is het plan. Een kleine 40 minuten van waar ik geslapen heb, maar ik heb er de hele dag over gedaan. Het loont de moeite om van het padje af te gaan. En ja, dan kom je dus wel eens een bergpas tegen, ja. Maar het heeft tot nu toe absoluut de moeite geloond. Evengoed blijf ik me verbazen over die dorpjes die bijna ‘ghosttowns’ zijn. Vervallen schuurtjes, slecht onderhouden huizen langs de kleine weggetjes. Maar ik hou ervan. Niet om in te wonen, dan heb ik ietsje hogere wensen.
Ik laat jullie even verder alleen met de foto’s. (en teksten)
Bovenop een berg via slingerde. Hier heb ik in het wild geluncht 😉
Dat hertje heb ik niet gezien, helaas.
Gewoon een dorpje ineens in de bergen.
De bomen als kunstobject
Love it!
En ineens weer omhoog.
En daar was ze dan ineens ... Ik stond dwars op de weg om te keren . Ja, zo'n keermoment dus. Kwam ze me even gedag zeggen. De auto die eraan kwam had ik niet eens gezien. Boze meneer achter het stuur. 🤣🤣🤣
En toen werd het toch echt tijd om naar m'n nieuwe slaapadres te rijden, want het begon al donker te worden. En dan rij ik per ongeluk naar het einde van Oostenrijk. Verder kan volgens mij niet. Maar jeuj, weer zo'n akelige slingerweg, die totaal niet akelig bleek, achteraf.
En dan zie en beleef ik dit.
Hier kán je eten als er plek is. Maar een buslading of drie pubers, ging voor.
Met een halve liter wijn kan je ook prima je maag vullen 🤪
Net op tijd binnen. Het werd rap donker
Schattig hè. Een boerderij aan het einde van de berg.
Ik dacht dat een kattenopvang was in de stallen, maar bleken er te wonen. Ze waren nogal gehavend hier en daar, maar ze gaan met elkaar aan de knok heb ik me laten vertellen. Ik zeg ff niks, want als ik zo zou wonen zou ik ook gaan knokken. Boeren denken écht anders over dieren.
Hoentjes en katten slapen naast elkaar. Net als bij mij thuis 🤣
En toen kwam ik deze jongens tegen op het erf. Ik vond de boer al druk op zijn erf met die tractor terwijl het donker wad. Hij was een ijsbaan aan het maken, waar deze karretjes zaterdag vanaf 8.00 wedstrijd rijden. Jammer dat ik er niet meer ben. Maar ik heb de beelden op you tube gezien😉
Ik dacht na het erf onderzocht te hebben, aan een heerlijke maaltijd te beginnen, maar helaas. Zoals gezegd gingen de pubers voor. Boerinneke trok de kar amper, en ik heb me maar op mijn kaiserbroodjes gestort. Ik heb inmiddels standaard brood in de auto, want deze vakantie is zo niet voorspelbaar als het om eten gaat. Ik duik alle hoeken en gaten in van dit prachtland, dat ik dus nog wel eens op een bestemming kom, waar geen avondeten geserveerd wordt. En ik ga echt niet in het donker zo'n berg af. Dus standaard eten in de auto. Dus geen culinaire hoogstandjes deze vakantie. Het valt me ook op, dat bijna alle accomodaties in de winter alleen ontbijt bieden a 12 euro. In geen 12 jaar. Ik eet 1 broodje en koffie. Ik ga wel naar Bila (de AH van Nederland of zoiets) voor m'n ontbijt. Die ligt eigenlijk gewoon al op m'n kamer waar ik m'n ontbijt neem. Koffie heb ik ook. En dat alles voor nog geen 1 euro. Volgende keer neem ik mijn reiswateropwarmertje mee. Da's zo'n spiraal die het water heet maakt. Echt handig zo'n dingetje. Nu gebruik ik gewoon het hete water uit de kraan. De koffie is wel gelijk drinkklaar :-D Nou, tschuess maar weer en oh ja, dit logje stond er in een uur. Exclusief voorbereidingen. Handig telefoon en tablet om en om gebruikt. Telefoon voor de foto's (en die templates heb ik dan al met de tablet in het blog gezet) Appeltje eitje. Het duurde even voordat ik zo slim was.
Doeiiiiii, tot morgen !!
#oostenrijk#austria#osterreich#Radstatt#Forstau#reiseverslagOsterreich
