22-01-2020 ... Appartement gevonden (Oostenrijk dag 3)

Het is donker en ik zit op mijn balkon in Abtenau. De hemel is helder en ik kan de sterren tellen. Dat belooft morgen een mooie dag te worden. Er is een hoop bedrijvigheid op de piste. Er wordt een nieuwe aangelegd, dus er staan diverse sneeuwkanonnen te blèren. Mannen op grote en kleine sneeuwschuifmachines gaan op en af, heen en weer, maar net wat je wil, op de berg. Ik geniet van de bedrijvigheid. Mannen met lichtjes op hun hoofd en sommigen met hond lopen met de skies onder, de berg op. Op enig moment verdwijnen ze tussen de bomen. Morgen als ik met de kabelbaan omhoog ga, eens kijken wat er tussen die bosjes te doen is …

Het is prachtig weer als ik opsta, maar ik voel me niet helemaal fit en besluit nog een dag langer in het hotel te blijven en de omgeving eens te bekennen. Te beginnen in het centrum. Nou, ehm, meer dorpskern … Amper een centrum te noemen. Langs de doorgaande weg vind ik winkels. Een kledingzaakje of 3, juwelier, een winkeltje met handgemaakte keramiek, sieraden en nog meer moois maar gesloten, en uiteraard een sportwinkel. Wat overigens in veel dorpen in Oostenrijk zo is opgebouwd. Ze zijn gesloten, want tussen 12.00 uur en 15.00 uur is het siësta. Vraag me niet waarom. Van de warme landen kan ik me er iets bij voorstellen, maar van Oostenrijk niet. Evengoed wel door Abtenau en omgeving gestruind, om aan het einde van de middag in m’n bed te belanden, nadat ik een foto gemaakt heb van de zonsondergang. 

Om 19.00 uur sta ik enigszins weer wat opgeknapt naast m’n bed en ga richting eetzaal. Een restaurant kun je het nauwelijks noemen, want zoals al gezegd, is het geen gezellig hotel.Ik duik op de overheerlijke groenteschotel en patatas en worstel ondertussen met de bestanden uploaden dan wel downloaden tussen mijn phone en tablet…. Ja, deze dag is het licht gaan schijnen op de foto’s in dropbox zetten en exporteren, zodat ik kan bloggen met foto’s.Eindelijk aan de slag met m’n blog. En zo ging ik voldaan de nacht in, met in het vooruitzicht dat ik de volgende dag met de kabelbaan een berg zou beklimmen.

En zo fris als een hoentje sta ik op dag 3 (eerste avond tel ik niet mee) bij de kassa om mijn gratis kaartje in te wisselen voor een ritje naar boven. Is dat takkeding niet meer geldig. Heb ik weer. Dan maar betalen, want als het in m’n kop zit, zit het niet in m’n kont, want naar boven zal ik.En de beelden zeggen genoeg toch? Geen uitleg nodig? Anders vraag maar hoor.Het skiseizoen is denk ik nog niet begonnen, want het is redelijk rustig. Ik sta in m’n eentje op de berg en geniet van de stilte. Zo stil … zo lekker voor m’n oortjes ... Evengoed wel tot m’n knieën in de sneeuw. Nu had ik geleerd van de vorige dag en had een thermolegging en dito sokken aangetrokken, maar ik kreeg toch koude tenen. Verder viel het me reuze mee die kou. Goed gekleed dus. Volgende wandeling nog een paar extra sokken aan.

In deze bosjes verdwenen al die mannen. Vlak erachter staat een huis en nog een huis en nog een huis :-D  Foto mislukt ...

Zo machtig mooi en overweldigend en mooi en zauberhaft ... 

Dit is Abtenau vanaf de berg. 

Eenmaal terug in de auto, was ik, en dat gebeurt me zelden, enorm besluiteloos welke richting ik op zou gaan. En dus maar gewoon de auto gestart en gaan rijden. Ik had google maps op Obertraun gezet, want daar had ik een leuk hotel gezien.Onderweg zou ik dan langs Hallstatt rijden en misschien wel even stoppen. Maar eenmaal daar aangekomen verging me de lust, ondanks dat er weinig toerisme was, besloot ik toch door te rijden naar de overkant van het meer met uitzicht op Hallstatt. Nu moet ik even vertellen wat er zo bijzonder is aan Hallstatt. Het is een pittoresk dorp aan de Hallstattersee en gedeeltelijk tegen een berg gebouwd (zoals vele dorpen overigens). De lieflijke gekleurde huizen en steegjes maken dit dorp uniek en trekt ladingen toeristen aan, met name vooral chinezen. In China is dan ook een kopie van dit dorp. Rare jongens die Chinezen.Hieronder een foto van internet.