#howtodealwith

Fears can paralyze you. Even so bad that it could have fatal consequences. Embracing someone who makes the fear of himself so great that it becomes a phobia can take a lot of you, but only then will you be able to show understanding, real understanding, not feigned.

People can have their judgment ready so quickly, and disapprove the behaviour of others, sometimes that disapproval really goes beyond all proportions, and that can also be understood by looking at it from the outside.About thirty years ago I had a unique opportunity that gave me ample opportunity to improve my empirification techniques. It was not easy, it cost me great pain and sorrow, but in the long run it made me a rich man. Rich in life experience, even though I was barely alive at the time.

It was a shock for my mother to see me lying in the hospital like a greenhouse plant. She was reminded of her husband's accident. He also had bandages on his head. He was in a coma, too. He had succumbed to his injuries. My mother's greatest fear was losing me, too. She couldn't stand to visit me regularly, yet she occasionally came by and complained herself.

I listened to her, couldn't say that I was capable of that, but that did give me insight. Otherwise, I might have interrupted her, even sent her away, said I had nothing to do with it, nothing at all, that it was me who had it hard, not her. Fortunately, fate gave me the opportunity to keep my mouth shut, and that allowed her again to overcome her fears. Until she finally got so far, she dared to admit it. “Then, for God's sake, die, and I can mourn you, and then I can get on with my life. Then die.” She was cured of her own fears, accepted my death. And me? I heard it. Thought about it. Because thinking was the only thing I was capable of.

Loading full article...

Van je ex had ik in je voorgaande blog al gelezen en mijn mening over hem al uitbundig... Show more
@Soberana ik kan niet in haar hoofd kijken, wanhoop kan een mens soms naar vreselijke dieptepunten brengen. Ik praat het zeker niet goed, ben er zelf geweldig door gekwetst, maar je kent iemands verleden niet. Mijn moeder heeft me veel verweten, maar... Show more
meid wat afschuwelijk om je man en vooral je moeder dit te horen zeggen. Heb je ze dat toen je het wel kon voor de voeten gegooid??
@marijke voor de voeten gegooid niet, ik heb het haar wel verteld
More replies (1)
Jeetje.. wat erg dat u dit moest doorstaan, en wat krachtig van u dat u het zo goed verteld. Heel knap van u daar mag u trots op zijn.. Maar wat verschrikkelijk dat u dit heb doorstaan.. Uw eigen moeder.. en uw man.. Na het lezen van uw verhaal kan ik me... Show more
Je zult je heel eenzaam hebben gevoeld...
@Hans van Gemert ja. Wanneer ik aan die tijd terugdenk, bekruipt dat gevoel me het meest.
Zijn angst gaat erg ver. Wat je moeder destijds zei, ook zo knoerhard. Man wat heftig dit.
Mijn moeder kon ver gaan @Ingrid Tips en meer , mijn ex ook, dit was een moment waar ik niet kon reageren, simpelweg omdat ik dat technisch gezien niet kon, er zijn ook momenten genoeg geweest dat ik dat wel kon...
More replies (2)
Als je zoveel je eigen gevoel moet opzij zetten ga je natuurlijk voorbij aan je eigen behoeftes. Ik begrijp je manier van denken die tot dit hebben geleid. Maar je hebt jezelf ondanks je goede bedoelingen, tekort gedaan. Dat je het zo lang hebt uitgehouden... Show more
Die vuist op tafel kon op dat moment niet@Mirelle-Creametkids , die vuist gebruik ik nu wel, tactisch kan ik best rake klappen uitdelen en daar komt incasseringsvermogen ook best goed van pas
More replies (12)
Ik weet even niet wat te zeggen..... behalve dat ik verschrikkelijk veel respect voor je heb!
@Encaustichris ik weet niet of ik wel zoveel respect verdien, ik had de mazzel dat ik niet bij machte was om te reageren. Stel dat ik die hersenbloedingen niet had gehad, dan had ik normaal kunnen praten en ik weet vrijwel zeker dat ik dan niet zoveel begrip en geduld had gehad.
More replies (1)
Dat hij nooit doorgestuurd is naar een psy.........Sommig dingen begrijp ik gewoon niet.
@Hans veel hebben gezegd dat hij rijp voor de psychiater was, toch geloof ik dat hij hier meer baat bij gehad heeft. We zijn uiteindelijk uit elkaar gegaan, maar daar heeft iets anders ten grondslag aan gelegen.
Onvoorstelbaar! Dat mensen zo door hun eigen angsten bevangen kunnen zijn. Is dit echt realiteit geweest?
@ellesvandenbroek ja, ik heb er wel wat uit weggelaten hoor, maar dit is uit mijn leven gegrepen. Zonder onzin. Rauwe realiteit.
More replies (1)
Een harde manier om je inlevingsvermogen bij te schaven. Knap hoe je hier mee om hebt weten te gaan. Respect!
@Dewaputra ik heb gewoon geluk gehad dat ik die kans gekregen heb. De hele periode is een harde leerschool geweest, maar ben toch blij dat ik hem gevolgd heb
Heftig allemaal @Dana. Goed dat je erover schrijft. Angst kan je inderdaad helemaal lam leggen. Tot niets meer in staat zijn.
@Chalija ja, als je de angsten niet begrijpt, kan je er ook niet over oordelen, ik had de mazzel dat ik niets anders kon, dan nadenken, had er bovendien ruim de tijd voor. En.... confrontatie is nog altijd de beste medicijn.