de maan spiegelt
een reis in gedachten
ongrijpbaar
voor de stille dromer

een buik vol gevoel
flarden van eenzaamheid
en een duif deelt een verhaal
over vrijheid

een slaapliedje
voor de bomen
die het landschap omarmen
als een warme deken

een nachtkus
voor het laatste
woord

~~~~~~~~~

Anchor

the moon is mirroring
a journey in mind
elusive
for the silent dreamer

a belly full of feelings
fragments of loneliness
and a dove shares a story
of freedom

a lullaby
for the trees
that embrace the landscape
like a warm blanket

a night kiss
for the last
word


* Dit gedicht heb ik enkele jaren geleden geschreven. Ik heb het licht herschreven en daarna vertaald voor @Mónica naar aanleiding van haar post over haar vader.
*I wrote this poem a few years ago. I have rewritten it slightly and then translated it for @Mónica in response to her post about her dad.

Loading full article...