De tijdreis (2)

Dit is het vervolg op De tijdreis 1

Starling had de eindfase van zijn project bereikt. Het afgelopen half jaar had hij er hard aan gewerkt. De hele zomer had hij doorgebracht in de ruimte naast zijn werkkamer. Het was nu november en buiten werd het steeds kouder. De bomen waren hun bladeren verloren en de zon stond laag. De laatst tijd liet de zon zich nauwelijks zien en hing er in de lucht een groot grijs wolkendek. Soms regende het dagen achtereen. Starling was gevoelig voor de jaargetijden. De herfst kon hem depressief maken, maar nu had hij voldoende afleiding. Hij was volledig gefocust op zijn project, dat hij nog voor het einde van het jaar wilde afronden.

Een half jaar geleden was het hem gelukt om zich te verplaatsen naar het einde van de Middeleeuwen. Nu wilde hij vooruit in de tijd. Hij was nieuwsgierig naar wat de toekomst zou brengen. Hij vond het enorm spannend. Van het verleden wist je ongeveer wat je kon verwachten, maar de toekomst was niet te voorspellen. Zouden er überhaupt nog mensen op de wereld zijn? Er waren nu zoveel problemen met het klimaat die alleen maar erger konden worden, dat hij zich nauwelijks kon voorstellen dat er nog leven op aarde was. Toch wilde hij het risico nemen. Voor zijn collega’s had hij zijn onderzoeksgegevens achtergelaten. Hij had alles precies gedocumenteerd in twaalf mappen. Zo ging zijn kennis niet verloren, mocht hij niet meer terugkomen. 

Twee dagen geleden was Starling nog bij zijn oude moeder langs gegaan. Ze hadden samen een kopje thee gedronken en een paar aangename uurtjes doorgebracht. Ze spraken over van alles en nog wat. Ook over zijn jeugd, want zijn moeder genoot ervan daarover te vertellen. Ze memoreerde altijd de verre reizen die ze vroeger samen maakten. Toen hij afscheid van haar nam, gaf hij haar een stevige knuffel en een kus op haar wang, inniger dan hij normaal gesproken deed. Hij liep weg, keek nog één keer om en zwaaide naar haar, beseffend dat het mogelijk de laatste keer was dat hij haar zag.

Hij opende zijn laptop op het bureau naast de teleport. Zijn handen waren klam van het zweet. Hij zocht de juiste pagina op en voerde zijn gegevens in, zijn naam, Starling, zijn leeftijd, 55 jaar, het jaartal, 2500 na Chr. en de plaats, Philadelphia, Pennsylvania. Daarna klikte hij op de groene button en de deur van de teleport ging open. Hij stapte erin en sloot de deur. Hij haalde diep adem, concentreerde zich en drukte toen op de rode knop in het midden van de teleport.