Afgelopen augustus plaatste ik elke dag één of meerdere foto's van een reis met ons vrachtschip van Maagdenburg naar Veghel. Ik heb van het verloop van deze reis één blog gemaakt.
Ons schip is 80m lang, 8m20 breed en 1080 ton groot. We begonnen deze ochtend op 24 augustus om 6 uur met laden. Wij hebben 3 laadruimen en op de foto zijn we bezig met het achterste ruim. Af en toe miezerde het een beetje dus van zodra we een deel dicht kunnen leggen deden we dat, dat doen we met de luikenwagen. Rond 15u waren we vol en nadat we de nodige laadpapieren aan boord hadden, kon onze reis van start gaan. Op naar Veghel!
Dag 2, 25 augustus 2018
Om 6 uur deze ochtend gooien we de touwen los bij Haldensleben. Na een 40 tal km naderen we Wolfsburg, daar krijgen we te horen dat sluis Sülfeld kapot is. Wij hebben een 20 tal schepen voor ons, de 8e schutting... We besluiten in een voorstadje van Wolfsburg (Fallersleben) vast te maken en af te wachten op nieuws. In de namiddag krijgen we van een sluismeester via de marifoon te horen dat het kapotte onderdeel pas maandag besteld kan worden. Dat betekent dat we tot die tijd niet verder kunnen ...
Het voetbalstadium van Wolfsburg, de "Volkswagen- Arena " .
Alles in Wolfsburg staat in het teken van Volkswagen. Autostadt is een toeristische attractie. Het beschikt over een museum, tal van paviljoens met de belangrijkste automerken in de Volkswagen Group, een klantencentrum waar de klanten van alles kunnen oppikken van de nieuwste auto's, en een rondleiding kunnen krijgen door de enorme fabriek.
De Volkswagen fabriek (foto is een andere keer gemaakt op een mistige ochtend)
Dag 3, 26 augustus 2018
Nu we noodgedwongen vastliggen, verken ik de omgeving. Uit de stad vandaan ben je gelijk in de natuur! 's Ochtends vroeg zag ik kraanvogels en later die dag een ringslang.
Dag 4, 27 augustus 2018
En dan om 17u30 horen we ineens uit het niets dat de eerste schepen de sluis mogen in varen... Met twintig schepen die ons voor gaan, duurt het nog wel even voor wij aan de beurt zijn. Op de foto zie je hoe we de auto aan boord hijsen en nu is het afwachten...
Dag 5, 28 augustus 2018
Als we sluis Sülfeld achter de rug hebben, zetten we onze reis verder langs het 325 km lange Mittellandkanaal. Enkele uren later naderen we de volgende sluis, Anderten genaamd. Deze dubbele sluis ligt in de buurt van Hannover. Beiden zijn 220 m lang, 12 m breed en ook daar is het verval ongeveer 15m. Enkele maanden lang kon er maar gebruik gemaakt worden van één sluis, daar de andere gesperd was voor onderhoud. Als wij ons via de marifoon melden, gaat er net een volle sluis afschutten. Dat wordt een ronde wachten, althans dat meenden we want tot onze verrassing krijgen we door de sluismeester de andere sluis toegewezen. Het onderhoud is voltooid ! Dat scheelt ons een uur wachttijd en daar zijn we blij mee. Als de sluis vol gelopen is met water gaan de deuren open en springen de lichten op groen. Voor ons het signaal dat we de sluis in kunnen varen. Halverwege zie ik een klein dier zwemmen voor de kop van het schip, een muis of...ik heb eigenlijk geen idee wat het zou kunnen zijn! Ik volg het beestje en zie het tegen de sluismuur aan klimmen. Tot mijn stomme verbazing zie ik dat het een vleermuis is!!! Het dier heeft alle moeite om boven water te blijven en wordt door de waterverplaatsing van de invarende schepen weer het water ingetrokken. Ik maak het schip vast en heb ondertussen in het kort mijn verhaal gedaan aan mijn man door middel van mijn handmarifoon. Ik ren snel naar achteren en zie de vleermuis gelukkig nog aan de muur hangen. Mijn man neemt zijn schep en ik mijn camera die in de woning ligt. Voorzichtig schept hij het trillende en doornatte diertje van de muur en legt het op het sluisterrein. Daarna lopen we samen door het gangboord naar voor want tijdens het vastmaken had ik, net boven de waterlijn, er nog één zien hangen. Mijn man herhaalt de handeling, deze vleermuis heeft blijkbaar minder schade opgelopen toen hij ruw verrast werd door het water want hij vliegt meteen weg. De sluis had tijdenlang droog gestaan voor onderhoud en waarschijnlijk hadden de diertjes de trapgaten uitgekozen als rustplaats. Veel tijd om erover na te denken krijg ik niet want het signaal komt dat het afschutten van start gaat. Hier zijn er geen drijfbolders dus ik mag de handen uit de mouwen steken en de touwen telkens verzetten. Hopelijk heeft ook het eerste diertje het gered!
Dag 6, 29 augustus 2018
Na ruim 325 km varen, komen we op de kruising bij Bergeshövede. Het Mittlandkanaal is een aftakking van het Dortmund-Eemskanaal. Op de kruising slaan wij rechtsaf richting de Eems. Door de lage waterstand op de Rijn in Duitsland (en later de Waal in Nederland) varen we langs het noorden en dus richting de Eems. Dat we hierlangs varen is vooraf vastgelegd met de bevrachter, daar is ook het aantal tonnen en de vrachtprijs die we daarvoor krijgen op berekend. Het noordelijke deel van het Dortmund-Eemskanaal telt 13 sluizen en is iets langer als 100 km. Op de foto varen we sluis Meppen uit.
Na sluis Meppen volgen er nog vier sluizen en in de namiddag komen we in Herbrum aan. Aan de andere kant van sluis Herbrum ligt de rivier de Eems.
Om hier te kunnen varen zijn we afhankelijk van het getijde. Eigenlijk had ik gedacht dat de dag hier zou eindigen maar als onze voorgangers weggeschut zijn, is de waterstand nog voldoende hoog en kunnen wij ook verder varen!
Ongeveer vier uur later komen we bij sluis Delfzijl aan, we zijn weer in Nederland! Na het schutten maken we vast om te overnachten.
Dag 7, 30 augustus 2018, vertrokken uit Delfzijl
Het kanaal waar we nu op varen loopt naar Lemmer. Het eerste deel tot Groningen heet het Eemskanaal, daarna het Van Starkenborghkanaal en telt twee sluizen, sluis Groningen en sluis Gaarkeuken. Het Friese deel heet het Prinses Margrietkanaal. Het waait ondertussen vrij stevig, voor de volgende dag is de weersvoorspelling gunstiger waardoor we besluiten om vast te maken in Friesland op een vijftal kilometer van onze woonplaats. Zo kan ik op de fiets de post ophalen en wat kleine boodschappen doen.
Dag 8, 31 augustus 2018, Van Friesland naar Vreeswijk
Als we door sluis Lemmer varen, komen we op het IJsselmeer terecht waar sinds enige tijd een groot windpark staat. Na enkele uren komen de Houtribsluizen bij Lelystad en dan vervolgen we onze weg over het Markermeer naar de Oranjesluizen bij Amsterdam.
Na het schutten zijn we op het Amsterdam-Rijnkanaal en maken we vast om drinkwater en gasolie te tanken. Dat gebeurt hier door een bunkerboot, die langszij komt. Als we daarmee klaar zijn, varen we verder naar Vreeswijk. Daar schutten we nogmaals en maken we vast om te overnachten.
Vanochtend vertrokken we uit Vreeswijk en gingen we de Lek af. Op deze rivier was het genieten van een prachtige zonsopkomst!
Vervolgens varen we de Noord in, langs Dordrecht, gevolgd door de Dordtse Kil.
Zo komen we op het Hollandsdiep en varen we onder de Moerdijkbruggen.
Via de Amer/Bergse Maas/ Maas slaan we bij Empel rechtsaf richting Veghel.
Via een sluis komen we op het nieuwe Maximakanaal en varen we langs den Bosch. Bij de voorlaatste sluis worden we opgeroepen door een collega of we willen kijken bij een motorjacht die in de stenen langs de oever ligt. Gelukkig is er alleen motorpech en we slepen het bootje mee tot aan de sluis. Daar nam mijn man snel even een foto van!
Na 9 dagen (waarvan drie dagen omvaren vanwege de lage waterstand op de Rijn) , en 876 km varen komen we met de lading gerst in Veghel aan.
Ontmoeting met Hans van Gemert
Gedurende het reisverslag liet Hans mij via reacties te kennen dat hij vlakbij het Maximakanaal woont. Toen we de lading gerst gelost hadden en wegvoeren van Veghel liet ik Hans weten rond welk uur we ongeveer sluis Hintham zouden naderen. Onder het varen kwam ik plots op een idee... dat kan je lezen in het blog dat Hans schreef:
Dat is het leuke aan varen, die onverwachte en spontane ontmoetingen!
Meer lezen over het varen? Dat kan in onderstaande blogs:
De cartoon tekening is gemaakt door: Simple YulEnTintje OYV
