Naprawdę staram się o to zapomnieć, ale zauważam, że coraz bardziej się tym denerwuję i naprawdę muszę się go pozbyć. Od października troszczę się o dziecko, które nie mogło już mieszkać w domu. Jak to działało można przeczytać poniżej:

W grudniu ogłoszono oświadczenie o nadzorze i napisałem o tym trochę:

W ostatnim zdaniu wspomniałem już trochę o czym się martwię: „Bo jeśli rodzice nie czują się już prawnie i finansowo odpowiedzialni, E.E.A. będzie musiała być zorganizowana bardzo szybko.” Uważam, że wiele rzeczy jest bardzo dziwnych. Jedną z rzeczy, które są dość dziwne jest to, że umieść kogoś i robi się to w pewien sposób. Oczywiście, pierwsza uwaga poświęca się dziecku i rodzicom (dobrowolne umieszczenie z niewielką presją), ale umieszczasz kogoś w rodzinie, która nie jest rodziną zastępczą. To się nazywa schronienie sieciowe. Nie ma nic złego ze mną i moją rodziną, ale i tak. Z biegiem czasu, zostaniesz ponownie sprawdzony. Sprawdza się, czy jesteś bezpieczną rodziną i sprawdza, czy nie jesteś wymieniony w dziedzinie prawa w odniesieniu do przestępstw. Kiedy to się skończy, to jest kolej na sędziego. Na podstawie badań następuje rozmowa z dzieckiem i rodzicem (rodzicem), a następnie następuje decyzja. W naszym przypadku, stało się to przeoczeniem i że zostanie ze mną. Ale jeśli jestem całkowicie szczery, nigdy nie zapytano mnie, czy to w porządku. Teraz nigdy nie umieszczę go/dziecko na ulicy i myślę, że ważne jest, aby dostał szansę i jeśli chce go ze mną to jest w porządku, ale potem zdałem sobie sprawę, że nikt nigdy nie zapytał, czy chcę, a może lepiej powiedzieć, że jest to możliwe. Początkowo poproszono mnie o zabranie dziecka do domu, ponieważ będzie to eskalować w domu i oczywiście nie chciałem tego dla niego, więc oczywiście mógł zostać ze mną tak długo. Byłem tak skonfiskowany, aby zorganizować dla niego rzeczy i nawiązać kontakty, aby zorganizować sprawy w odniesieniu do szkoły, stażu, pracy i poradnictwa, że nie myślałem o tym zbyt długo. Zaznaczyłem to, ale zawsze byłem wysłany z bryłą w trzcinach, ufając, że będzie dobrze i będzie zaaranżowany. I ja też zostałem wysłany, i to naprawdę mnie martwi.

Co mnie martwi? Ta część finansowa mnie niepokoi. Wymienię to prosto. Kiedy po raz pierwszy zapytałem, jak to pójdzie finansowo powiedziano mi, że „jest to dobrowolne miejsce i rodzice są odpowiedzialni, ale są „wkurzeni”, więc nie sądzę, że musisz niczego oczekiwać”. Że rodzice nie podobało się, że chciał zamieszkać ze mną, że nic mnie nie zaskoczyło i że nie chcą płacić również i dlatego, że byłem tak ignorantem jak plaga nie wiedziałem, aby zareagować w tym momencie albo. „To byłoby rozwiązane” i liczyłem na to, zaufałem. Zbliżały się Boże Narodzenie i nie było jeszcze wymowy i chciałem prezent pod drzewem, więc odwróciłem każdy grosz, żeby to załatwić finansowo. Musiał też być materac, łóżko, szafa, ubrania i i... więc wszystko zaaranżowałem i ufałem, że zostanie zaaranżowany.

Po wydaniu orzeczenia i uświadomieniu sobie, że sąd umieścił dziecko ze mną, przyszło więcej pytań. Jak to będzie się utrzymywać i jak, do licha, zamierzam to zorganizować finansowo? Jak opisałem, natychmiast zadzwoniłem dzwonkiem w połowie grudnia, ale to nie miało sensu. Po raz kolejny rozmawiał z panią gminy o części finansowej, a następnie odpowiedź brzmiała: „teraz, że idzie do biura opieki młodzieżowej, nie możemy już nic zrobić z gminy”. CO?????? W międzyczasie spędziłem czas w Google i odkryłem, że gmina może i powinna wnieść wkład finansowy. W końcu byli odpowiedzialni. Przez tydzień był opiekun rodziny, który podpisał mnie do opieki zastępczej lub: „Te plany spożycia, gdzie pójdziemy do stołu, tak, że miejmy nadzieję, że będzie wsparcie dla ciebie w krótkim okresie.” Mam nadzieję, że??????????