Half 10, we zwaaien de auto van dochterlief en haar gezin uit.
De eerste keer oppassen op Caspar hebben we tot een einde gebracht.
Pfff, we ploffen op de bank.
“hoe was de rest van de dag? ”vraagt manlief.

Vanmorgen was ik naar het huis van Bernard en Julia gefietst, ik wilde eerst een cappuccino drinken, Anna hielp meteen met het oplepelen van het melkschuim en zette demonstratief haar tas in de gang. 
Een tweede kopje nam ik niet meer tot groot genoegen van Anna. 
“Doeidoei” zwaaide ze enthousiast naar haar vader, haar moeders taalgebruik imiterend. 
Thuisgekomen tilde ik haar uit het fietszitje en gingen we het huis in
. “Lanie! Lanie!” riep ze vrolijk, maar die was er nog niet. 
Ik vond dat ze oma wel kon helpen met het ophangen van de was, wasknijpers aangeven, maar er belandden nogal wat knijpers op het houtsnipperpad. 
Toen hoorden we Irma, ze was met de bus gekomen, dan is het vanaf het pleintje een heel klein stukje lopen, dat red Melanie nu. 
Caspar zat in de draagzak, het mannetje is alweer 6 weken, wat vliegt de tijd. 
We gingen meteen aan tafel, even bijkletsen en nog wat instructies gekregen over Caspar. 
Daarna gingen de meisjes op hun middagdutje en sliep het kleine mannetje in de box.

Soms slapen de meisjes lang, en dat was vanmiddag ook het geval, 
we zaten net aan een stukje fruit toen Anna al werd opgehaald, ze had nog geen zin om te gaan.
Het kwam mij wel goed uit, nu kon ik op stap met Caspar in de draagzak en Melanie in de buggy, ik stopte wat euro’s in mijn zak en hing mijn tas aan de haak van de buggy. 
Ik genoot best wel van de belangstelling die er was voor de kleine. 
Bij thuiskomst was manlief er. 
We dronken gezamenlijk een kopje thee en daarna ging ik de keuken in. 
Voor het avondmaal had ik een recept van Elisabeth gekozen, met bloemkool risotto daarbij. 
Melanie leek het allemaal heerlijk te vinden en at haar hele bordje leeg. 
Als nagerecht hadden we Griekse yoghurt met walnoten en honing
Melanie at liever aalbessen die ze met een soort pincetgreep uit het kommetje viste. 
Bijzonder dat ze die zure vruchtjes zo lekker vond. 
Daarna ben ik Caspar een flesje gaan geven en hoorde ik vanuit de keuken veel gelach en gespetter toen Melanie opa mocht helpen met de afwas, waarschijnlijk hanteerde zij de afwasborstel. 
Na de douchebeurt ging ze haar bed in en viel meteen in slaap.

Loading full article...

Mooie aanvulling van deze uitdaging, maar nog mooier het genietend lezen van zo'n mooi verhaal van een trotse oma. Al waren de kleinkinderen in de avond iets minder prettig hihihihi, gelukkig is dan daar mama weer 😉  
DiaantjesLife de uitdaging van vorig jaar, deze week is het mannetje 1 geworden en hij loopt. Waar blijft de tijd?
More replies (1)
Hihi ja mooi is dat he.... de 'lijntjes'  liggen er al .   En opa ook vast blij dat hij weer in rust achter de tv kon ? 
More replies (1)
Je bent er voor in de wieg gelegd zeg maar... 😉 Heel leuk en tevens een mooie invulling van de uitdaging! ❤️
The Original Enrique dank je, de dinsdag is, nu een jaar later, nog steeds een feestje, de kleine man is nu een jaar. 
More replies (1)
Heerlijk verhaal. Als klein kind vond ik aalbesjes ook.al lekker. Ik zie de pincetgreep voor mij.
Mijn.kinderen hebben zoetigheid echt moeten leren eten. Koekjes, taart, snoep en ijs vonden zij lang niet lekker. Ik las ooit ddat zoetigheid lekker vinden inderdaad aangeleerd wordt.
wakeupkitty we zijn een jaar verder en de meisjes hebben door dat snoepen een feestje is. Maar er wordt niet om gevraagd als er fruit of kaas is. 
We doen het met liefde, elke dinsdag 
Och dat is een mooi verhaal..dat wordt met veel liefde gedaan als ik dat zo lees.😊❤️.
Moeder zijn is al een gunst, laat staan oma. Als ik naar verhalen van mijn eigen ouders en schoonouders luister dan zeggen hun inderdaad ook dat oma anders is dan moeder zijn.
Galaxy ja, je doet de jeugd van je eigen kinderen over, geniet van je kind in de ouderrol en de band met de kleintjes is speciaal, ook als je wekelijks oppast en ze nog vaker ziet. 
Oh, wat een liefdevol verslag
Dank, ze zijn ook zo lief en leuk. Dat is anders als oma, vind ik 
Een prachtige beschrijving met de nodige vrolijke noot. Leuk om te lezen.
Meet veel plezier gelezen! Ik had er niet eens notie van dat je er een schrijfuitdaging in had verwerkt. Leuk gedaan!
Dank je voor je compliment 
Heel begrijpelijk dat je moe bent :) Graag gelezen!
Wat een geweldig verhaal. Wat bijzonder dat de aalbessen zo puur natuur worden gegeten door een klein kind. Hartstikke bedankt voor de link naar mijn recept. 
dat meisje is een fruitmonstertje. Onze schoonzoon dacht haar te verwennen met besjes in vanillevla, ze viste alleen de besjes uit de vla.
Moe maar voldaan, en ook nog tijd voor de schrijfuitdaging van Hans - die bijzonder goed gelukt is!
Uit het leven gegrepen, leuk! (En dat je dan moe bent, dat snap ik wel :-) )
De bloemkool risotto met verwijzing naar Elisabeth is geniaal!!
en lekker dat het was, dat heb ik echt gegeten
het drukke leven van een oma!
zeg dat, en vandaag een mantelzorg dag en morgen werken in de tuin om het bij mijn schrijfuitdagingen te houden. 
Heel leuk geschreven en ook goed de steekwoorden "verborgen"! 
dank je, het meeste paste gisteren ook in onze dag, we waren echt gesloopt toen de familie vertrok, maar wel erg leuk gehad met de kleintjes