Dit jaar is nog maar net begonnen en ik ben het nu wel al een beetje zat. Het begon vorig jaar eigenlijk al maar toen heb ik een paar maanden voor de struisvogeltactiek gekozen. Ik stak gewoon mijn kop in het zand. Ik had geen zin meer om het nieuws te kijken bijvoorbeeld of om de zogenaamde "nieuwsberichten" te lezen. Ik was de verwarde mannen zat, ik was de leugens in de Politiek zat, ik was de reacties die mensen gaven op wel belangrijk nieuws zat, ik was de onzinberichten die blijkbaar nieuws zijn zat (interesseert het werkelijk iemand of Sylvie Meis ALWEER een nieuwe vriend heeft), ik was ook de slappe houding van de Nederlanders zat die wel klagen maar niks doen. Ik trok het gewoon niet meer en ik trok me terug in mijn eigen wereldje dat wel goed is. Waar wel lieve, leuke, aardige, vriendelijke, betrokken mensen in aanwezig zijn. Ik eindigde het jaar als een struisvogel en ik begon het jaar ook wel een beetje als een struisvogel.

Maar als ik heel eerlijk ben past die struisvogeltactiek niet echt bij mij. Dus op de eerste dag van het nieuwe jaar die ik begon met een flinke wandeling in de motregen en nam ik me voor om iedereen die ik tegen kwam een gelukkig nieuwjaar te wensen. Of een "Jelukzieëlieg nuijoar" of  een "Frohes neues Jahr". Ik wandelde in het grensgebied dus het was even een gokje wat het moest zijn: Nederlands, dialect of Duits. Ik had namelijk bedacht dat toen ik nog heel jong was het heel normaal was om mensen te groeten die je tegenkwam op straat en dat het er toentertijd helemaal niet toe deed of je diegene nou wel of niet kende. Je was gewoon vriendelijk. Ik geloof dat ik dat nu nog steeds wel doe omdat dit er in zit maar als ik heel eerlijk ben denk ik niet dat ik het altijd doe, laat staan overal. Ik loop ook vaak mensen voorbij zonder dat ik ze gezien heb, laat staan dat ik ze gegroet heb. En op de eerste dag van het nieuwe jaar besloot ik om bewuster om te gaan met het groeten van mensen. 

Ik wil de vriendelijkheid weer terugbrengen in het straatbeeld. Ik wil dat mensen elkaar weer zien. Terugkomend op nieuwjaardag, ik heb veel verbaasde gezichten gezien toen bij onbekende mensen die ik het beste wenste voor het nieuwe jaar maar tegelijkertijd ook veel glimlachjes. En ik geloof in het domino-effect dus ik besloot op de valreep dat ik dit jaar iedereen ga groeten op straat. Ik ga in de aanval tegen onzichtbaarheid. Ik ga in de aanval tegen individualisme, tegen ongeinteresseerdheid, tegen negativiteit, tegen eenzaamheid ............ noem het maar op en dat doe ik in dit geval met een simpel, heel eenvoudig: "hallo", "goedemorgen", "fijne dag", "slaap lekker voor straks" en een glimlach. Want elk mens verdient een beetje vriendelijkheid en verdient het om gezien te worden. 

Loading full article...