Tijdens de kerstdagen had oom Frits zich fanatiek gestort op de puzzelpagina uit de krant. Hij raakte er zo in verdiept dat hij zelfs zijn koffie steenkoud liet worden en zijn borreltje vergat, tot grote verbazing van tante Coby. Niet dat ze er veel van zei, want het puzzelfanatisme bracht ook de nodige rust in huis. Tenminste, tot het moment dat het laatste puzzeltje gepuzzeld was.

'Klaar!' schreeuwde oom Frits toen enthousiast. Een schreeuw die bij tantes koffie een licht voetbadje deed ontstaan.

Het enthousiasme van oom was echter nog niet geheel opgebruikt: 'Ik ga hier vast een prijs mee winnen!' Hij greep naar een envelop om zijn oplossing in te doen.

Tante keek het maar even aan. Een prijs winnen? De gedachte aan deze mogelijkheid verwees ze linea recta naar het rijk der fabelen. Zoiets gebeurt toch nooit écht?

(c)2019 Hans van Gemert
Afbeelding: Pixabay

Deze episode uit het leven van oom Frits en tante Coby past toevallig geheel in de 140-woorden-uitdaging van FrutselenindeMarge, deze maand gehost door Dewaputra: