In het kader van dubbelzinnige teksten... Een volgende invulling.
Echt, ik vind het zo lekker om zo te schrijven!
De drummer die stopt
Marco is drummer, de concerten worden wat minder, zijn wilde haren is hij echt letterlijk kwijtgeraakt. In feite moet hij gewoon toegeven dat hij rustiger aan moet doen. En waarom ook niet? Hij heeft voldoende verdiend, is oud genoeg. Hij hoeft niet te kijken naar de Rolling Stones die maar door blijven gaan.
Het wordt misschien wel tijd om de wereld over te gaan trekken zonder dat dit een tournee is. (kijken in het oosten waar die schuintamboers nou vandaan zijn gekomen)
Pensioen? Best grappig, om op te gaan zoeken wat er komt na slagwerken, zouden daar naslagwerken voor zijn? Het zou hem verder helpen, een soort pensioen voor Drummy’s.
Want, ben je eenmaal wat ouder en wordt ook je stok-oud, wordt het dan geen tijd je slag te slaan binnen die nieuwe wereld?
Natuurlijk geen volledig afscheid, op de bank kun je ook je drumsticks tot je nemen, het ritme wordt wat trager maar wanneer hij gewoon een paar maten optrommelt, kan hij nog steeds los gaan. Want zijn vel mag dan misschien wat rimpelen, maar die van de drum staat nog steeds strak.
Dus nu de noo(d)t aan de man is, moet hij ook maar de tam tam zijn werk laten doen, hij zou de band eens vragen wat ze ervan vinden. In gedachten kan hij het tromgeroffel al horen voorafgaande aan de aankondiging dat hij gaat stoppen.
Want het kan natuurlijk niet anders, dan dat hiervoor de grote trom geslagen gaat worden, de stille trom, dat was eigenlijk nooit zo zijn ding geweest.
Een nummer als afscheid, dat zou hij nog schrijven, digitaal beschikbaar voor de hele wereld een soort part it uur. Eens kijken of daar muziek in zit.
Hij zou het schrijven, opnemen en plaatsen, misschien is dit wel vergooien van een investering, maar ja, noten horen toch over de balk gegooid te worden? Hij is al aan het sleutelen! Hij zou een stok gebruiken met de traan als uiteinde, gewoon om de symbaliek ervan. Symbaal? Nee sorry, ik zit vast in trommeltermen, Symboliek!
Marco heeft ook al een hobby gevonden, niet echt van deze tijd, maar dat is hij zelf ook niet meer: Marconist! Toch de ritmes, alleen het doel is anders. De vraag is, waar hij dit nog zou kunnen doen. Getikt was hij toch altijd al.
Oh ja, wat dat reizen betreft, hij zou naar het oosten gaan om die drie schuintamboers te gaan zoeken, maar hij start in Cuba, dat wilde hij altijd al, en, wanneer hij daar is, dan gaat hij direct aan D’ rum!
