Ik probeer me er echt overheen te zetten maar ik merk dat ik me er steeds meer en meer aan ga ergeren en ik moet het echt even kwijt. Sinds oktober zorg ik voor een kind die niet langer thuis kon blijven wonen. Hoe dit in zijn werk ging kun je hieronder lezen:

In december werd de ondertoezichtstelling uitgesproken en ook daar heb ik wat over geschreven:

In de laatste zin gaf ik eigenlijk al een beetje aan waar ik me zorgen om maak: "Want als de ouders zich niet meer juridisch en financieel verantwoordelijk voelen dan zal er heel snel het e.e.a. geregeld moeten worden." Ik vind namelijk een aantal zaken heel erg raar. Een van de zaken die best wel raar zijn is dat je iemand plaatst en dat het daar dan in zekere zin mee klaar is. Natuurlijk gaat in eerste instantie de aandacht uit naar het kind en de ouders (vrijwillige plaatsing met een beetje druk) maar je plaatst iemand wel in een gezin dat geen pleeggezin is. Dat heet dan netwerkopvang. Nu mankeert er niks aan mij en aan mijn gezin maar toch. In de loop van de tijd wordt je doorgelicht dat dan weer wel. Er wordt gekeken of jij een veilig gezin bent en er wordt gekeken of je op juridisch gebied niet te boek staat m.b.t. strafbare feiten. Als dat gedaan is dan is de rechter aan de beurt. Op basis van de onderzoeken volgt er een gesprek met het kind en de ouder(s) en dan volgt een beslissing. In ons geval werd dat een ondertoezichtstelling en dat hij bij mij zou blijven. Maar als ik heel eerlijk ben dan is er nooit aan mij gevraagd of dat wel okay is. Nu zal ik het/een kind nooit op straat zetten en vind ik het belangrijk dat hij een kans krijgt en als hij die bij mij wil dan is dat prima maar achteraf realiseerde ik mij eigenlijk pas dat er nooit iemand gevraagd heeft of ik dat wel wilde of misschien is het beter om te zeggen wel kan. Ik werd in eerste instantie gevraagd om het kind in huis te nemen omdat het thuis zou escaleren en dat wilde ik natuurlijk niet voor hem dus natuurlijk kon hij zolang bij mij blijven. Ik werd zelf zo in beslag genomen om zaken te regelen voor hem en om contacten te leggen om het een en ander te regelen m.b.t. school, stage, werk en begeleiding dat ik er ook niet heel lang bij stil gestaan heb. Ik gaf het wel aan maar ik werd eigenlijk steeds met een kluitje het riet in gestuurd erop vertrouwend dat het wel goed zou komen en geregeld zou gaan worden. En ik heb me ook laten sturen ........... en dat zit me dus enorm dwars.

Wat zit mij dwars? Het financiële gedeelte zit mij dwars. Ik zal het maar gewoon rechtuit benoemen. Toen ik de eerste keer vroeg hoe het financieel zou gaan kreeg ik te horen "het is een vrijwillige plaatsing en de ouders zijn verantwoordelijk maar die zijn "pissed" dus ik denk dat je daar niks van hoeft te verwachten". Dat de ouders het niet leuk vonden dat hij uitgerekend bij mij wilde komen wonen dat verbaasde mij niks en dat zij niet zouden willen betalen ook en omdat ik zo onwetend als de pest was wist ik op dat moment ook niet te reageren. "Het zou wel opgelost worden" en daar rekende ik dus maar op, vertrouwde ik maar op. Kerst kwam er aan en er was nog geen uitspraak en ik wilde wel een cadeautje onder de boom en dus heb ik elk dubbeltje omgedraaid om het financieel geregeld te krijgen. Er moest ook een matras komen en een bed en een kast en kleding en en en ........... dus ik regelde het allemaal en vertrouwde erop dat het wel geregeld zou gaan worden.

Na de uitspraak en toen het besef doordrong dat de rechtbank het kind bij mij geplaatst had kwamen er meer vragen. Hoe gaat het nu verder in zijn werk en hoe ga ik dat in hemelsnaam financieel regelen? Ik heb zoals ik beschreef meteen aan de bel getrokken half december maar dat heeft eigenlijk geen zoden aan de dijk gezet. Met de mevrouw van de gemeente nogmaals gesproken over het financiële gedeelte en toen was het antwoord: "nu het naar Bureau Jeugdzorg gaat kunnen wij van de gemeente niks meer betekenen". WAT????? Inmiddels had ik mijn tijd flink in Google gestoken en ontdekt dat de gemeente wel degelijk een financiële bijdrage kan en ook moet leveren. Zij waren tenslotte verantwoordelijk. Sinds een week is er een gezinsvoogd en die heeft mij aangemeld bij pleegzorg oftewel: "Deze plannen een intake, waar we om tafel zullen gaan, zodat er hopelijk op korte termijn ondersteuning voor jullie gaat komen. " Hopelijk?????

Waar erger ik mij nou precies aan?

Nou eigenlijk om het feit dat ik het probleem oplos van de gemeente die verantwoordelijk is voor de uithuisplaatsing, voor de Raad van de kinderbescherming, voor de ouders en Bureau jeugdzorg en dat zij blijkbaar vinden dat ik mijn eigen financiële middelen moet aanspreken om voor een kind te zorgen dat niet van mij is. Dat niemand vraagt of ik de financiële last wel kan dragen en dat men er maar vanuit gaat dat ik dat moeiteloos kan. Echt niemand heeft daar ooit naar geïnformeerd. En als ik het aankaart dan krijg ik zinnen als "maar je doet het toch niet om het geld" of "het moet niet om financiële zaken draaien hé". Hoe langer dit duurt hoe kwader ik hierom word. Ik ben potjandorie geen liefdadigheidsinstelling. Zouden zij dit werk doen als ze er geld op moesten toeleggen? En hoe zouden ze het vinden als iemand tegen ze zou zeggen"maar het gaat toch niet om je salaris hé" en als ze dan ook nog 24/7 beschikbaar zouden moeten zijn? Nee, het gaat niet om het geld. Maar het gaat wel om fatsoen. Moet ik als burger voor de kosten opdraaien die deze zorg met zich meebrengt? Ik vind van niet. Natuurlijk besef ik heel goed dat ik mijn eigen financiële middelen zal moeten aanspreken en dat vind ik ook okay maar niet als enige en dat is wel zoals het nu gaat. Maar ik ben niet in staat om dit nog heel lang te doen. Doordat ik afscheid van mijn auto heb genomen scheelt dat een paar tientjes per maand maar hey, dat kan toch niet de bedoeling zijn? Daarnaast is het pleegkind niet het enige kind in mijn gezin. Iedereen moet inschikken op dit moment en dat is tot op zekere hoogte niet erg. Maar inmiddels komen wel zaken in het geding m.b.t. de andere kinderen. Zij klagen niet maar het kan niet zo zijn dat terwijl zij ook echt wel offers brengen zij de dupe worden van dit alles.

Iedereen wees eerst naar Bureau Jeugdzorg wat het financiële gedeelte aangaat. Ik heb half december contact gehad maar zij konden nog niks doen totdat de anderen in beweging kwamen. Inmiddels zijn we een maand verder en er beweegt nog weinig. En als we in dit tempo verder gaan dan duurt het nog wel even voordat er ook maar iets geregeld is op financieel gebied. En of er nog iets geregeld kan worden of zal worden met terugwerkende kracht dat laat iedereen in het midden. Het schijnt te kunnen maar nu geeft men weer aan dat het aan dit afhangt van de pleegzorginstelling. Dit is toch absurd? Of ben ik nu van het padje af?

Het tweede wat heel erg vreemd is dat er sinds oktober iemand bij mij woont waar allerlei instanties en organisaties verantwoordelijk voor zijn (geweest) en dat er dus niks over op papier staat. Ik heb nog nergens een handtekening onder hoeven te zetten. Er zijn geen afspraken met mij gemaakt. Ik hoef aan niemand verantwoording af te leggen of verslag aan uit te brengen blijkbaar. Ik doe dat wel keurig maar dat komt dan echt uit mezelf. Dit kan toch niet? Of dat zou toch niet zo moeten gaan? Er zou toch iets afgesproken moeten worden of op papier moeten staan? Of is dit een dingetje van mij? Alle aandacht gaat uit naar de ouders en het kind maar degene die de zorg draagt blijft overal buiten. Ik vind dat eigenlijk een hele rare gang van zaken. Had ik al gezegd dat ik dit een hele rare gang van zaken vind?

Ik weet dat het niet sociaal wenselijk is om over geld te praten en zeker niet in combinatie met de zorg om kinderen maar dat zal mij op dit moment echt even worst wezen. Als ze willen dat mensen of in dit geval ik blijf zorgen voor dan zal ik daar wel een financiële ondersteuning in moeten krijgen want anders ben ik bang dat het einde gauw in zicht is.

#geldzaken #pleegzorg #financien  |Header: Allange pixabay|