'Wacht even, bel ik naar kantoor om te zeggen dat ik niet kom vandaag. Wanneer mijn vrouw zoveel last heeft van nare herinneringen dat ze er bleek van ziet, moet ik er voor haar zijn.'

Om me niet met zijn absentieberichtgeving lastig te vallen, pleegt hij het belletje vanuit de slaapkamer.

Net op het moment dat ik onder de kast wil kijken of de trollbeadbedel daar misschien onder gerold is, schiet een gedachte door mijn hoofd. Zei mijn man zo-even niet dat er vanmorgen niemand op kantoor was? Snel neem ik een snoekduik naar de huistelefoon die rechtstreeks in verbinding staat met die in de slaapkamer. Met mijn hand scherm ik het spreekgedeelte af zodat ik mee kan luisteren.

'Ze tuint erin, denkt dat iemand haar geheim kent, nog even en de onnozele biecht me ijskoud het hele verhaal op.'

Loading full article...