Een bypassoperatie via de ribben
Het was even schrikken toen mijn man, een sportieve, prille vijftiger, met een gezonde levensstijl en veel beweging, een bypassoperatie moest ondergaan. Hier schreef ik eerder al deze 2 blogs over :
Het werd gelukkig de minder ingrijpende variant : een midcab operatie. Dit betekent dat het borstbeen niet open moet, maar dat het lukt om het tussen de ribben te doen. Hiervoor worden enkele incisies gemaakt : enkele gaatjes aan de linkerkant en een iets grotere snede in het midden links op de borstkas. Op die manier wordt er via camera geopereerd.
De operatie vond 's voormiddags plaats. Zo'n operatie duurt een viertal uren. Daarna beland je op intensive care, waar je indien nodig verder beademd wordt. Ik kon 's avonds al op bezoek op deze afdeling, al is het daar heel beperkt in tijd en zijn de bezoekuren strikt te volgen. (Een half uurtje in de namiddag en drie kwartier 's avonds.) Hij was wakker, maar nog wat groggy van de verdoving en de pijnstillers.
De derde dag mocht hij al op een gewone kamer. Na vijf dagen was hij al thuis ! Het herstel ging, mede door de uitstekende conditie, heel vlot.
En nu ? Nu komt de revalidatie. Terug wat conditie opbouwen met een kinesist, onder strenge controle van hartslag en zuurstoftoevoer. Het nadeel : hij mag voorlopig geen auto rijden, dus er moet wat rondgereden worden. Over enkele weken volgt een revalidatieprogramma in het ziekenhuis. Ook dan mag hij nog geen autorijden. Wandelen is sterk aangewezen. Jammer genoeg is het geen wandelweer ! Vandaag valt de regen met bakken uit de hemel, afgewisseld met hagel en natte sneeuw. Maar als de weer-app even wat droge uurtjes voorspelt, zijn we weg. Gelukkig kunnen we gewoon onze deur toetrekken en zitten we meteen in de natuur.
