Onder het wantrouwen ligt de angst.
Een citaat uit een artikel van het NRC, maakt een belangrijk onderdeel uit van dit blog.
Via deze link kun je daarnaartoe, maar ik zal er ook een stuk uit citeren. Je kan immers niet onbeperkt gratis hun artikelen lezen. Toch vind ik het belangrijk dat het onder de aandacht komt, natuurlijk. Ook zal ik er nog wat andere blogs bij zetten, die hetzelfde thema behandelen.
Het is een onderwerp dat mij na aan het hart ligt en ik heb daar dan ook een eigen blogger voor gemaakt, waar ik, in de vorm van columns (meestal) dingen benadruk of uitleg. Liefst sla ik ze met hun eigen woorden om de oren. Echter nog veel liever zou ik zien dat kinderen goed worden opgevangen en begeleidt.
Citaat: Jo-Ann, een tengere vrouw van 33 met Rotterdamse tongval, lang sluik haar en getatoeëerde armen, is een goede moeder die leeft voor haar kinderen. Daar zijn alle hulpverleners het over eens. Toch gaat jeugdzorg zich steeds meer met haar leven bemoeien. De reden: ze wordt regelmatig door haar ex in elkaar geslagen. En tikken krijgen waar je kinderen bij zijn is kindermishandeling. Ze moet dat vermijden, heeft een medewerker van meldpunt Veilig Thuis haar gezegd.
Als het op 3 augustus 2018 voor de zesde keer gebeurt, krijgt ze te horen dat ze hulp móet accepteren. Ze ervaart dat als een dreigement: doe je niet wat we zeggen, dan pakken we je kinderen af.
